Alf Larsen
Alf Larsen (22. juli 1885–12. desember 1967) var ein norsk forfattar. Han skreiv 11 diktsamlingar som til saman inneheldt 1134 dikt.[1]
| Alf Larsen | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 22. juli 1885 Tjøme |
| Død |
12. desember 1967 (82 år) |
| Yrke | skribent, lyrikar |
Verket Utvalgte dikt vart publisert i 1956. Store Norske Leksikon skriv at verket «befestet Larsens posisjon som en av våre betydeligste diktere».[2]
Frå 1960 fekk han Statens kunstnerlønn.[1]
Han var «sterkt påvirket av Rudolf Steiner og antroposofien».[1]
Utgjevingar endre
- Vinterlandet (1912), dikt, debut under pseudonymet Alf Ingebrekt
- Indgangen (1915), dikt
- Billeder fra den gamle stue (1916), dikt
- I Vindens sus (1927), dikt
- Med vår under vingen (1928), dikt
- I jordens lys (1946), dikt
- Stemninger ved Okeanos' bredder (1949), dikt
- En tangkrans (1959), dikt
- Den kongelige kunst (1948), essay
- Nattetanker (1951), aforismar
- Utvalgte dikt (1956), dikt
- Høsthav (1958), dikt
- En tangkrans (1959), dikt
- I kunstens tjeneste (1964), essay
- Den jordiske vandringsmann (1968), dikt
- Siste strofer (1969), etterlatne dikt
Prisar og utmerkingar endre
- Gyldendals legat i 1959
- Statens kunstnarløn frå 1960
- Dobloug-prisen i 1961.
Kjelder endre
- Fotnotar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Jan Erik Vold. «Standhaftig havdikter». 2018-06-08. Klassekampen. S. 3-6
- ↑ «Alf Larsen». Store norske leksikon. 15. februar 2009. Henta 9. juni 2018.