Musikalsk tekstur

I musikk er tekstur måten melodi, rytme og harmoni vert kombinert til eit musikkverk (Benward & Saker 2003, 131), og er derfor avgjerande for den heilskaplege kvaliteten til musikkstykket. Tekstur vert ofte skildra med omsyn til tettleik eller tjukkleik og register eller breidda mellom dei lågaste og høgaste tonane. Teksturen til eit musikkstykke kan påverkast av talet på og karakteren til partane som vert spelt samstundes, klangen til instrumenta eller stemmene som spelar desse partane, og harmonien, tempoet og rytmane som vert nytta.

Typane som vert kategoriserte etter kor mange partar det er og forholdet mellom dei vert analyserte og fastsett gjennom grunnleggande teksturelement.

Dei vanlege musikalske teksturane er monofoni, polyfoni, homofoni, homorytme og heterofoni

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Texture (music)» frå Wikipedia på engelsk, den 3. april 2010.
  • Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
  • Benward & Saker (2003). Music: In Theory og Practice, Vol. I. Seventh Edition. ISBN 978-0-07-294262-0.

Bakgrunnsstoff

• A Guide til musikalsk tekstur med multimedia Arkivert 2003-12-05 ved Wayback Machine. (engelsk)