Symfoni nr. 39 av Mozart
Symfoni nr. 39 i Ess-dur av Wolfgang Amadeus Mozart, K. 543, vart skriven ferdig den 26. juni 1788.[1]
| K. 543 Symfoni av Wolfgang Amadeus Mozart | |||
| Periode | Wienerklassisismen | ||
|---|---|---|---|
| Komponert | 26. juni 1788 | ||
| Typisk lengd | 28:25 | ||
| Satsar/akter | 4 | ||
| Toneart | Ess-dur | ||
Komposisjon og premiere endre
Den 39. symfonien er den første av dei tre siste symfoniane som Mozart komponerte i rask rekkefølgje sommaren 1788. Nr. 40 vart ferdig den 25. juli og nr. 41 den 10. august.[1] På same tid skreiv Mozart pianotrioane sine i E- og C-dur, hans sonate facile, og ein fiolin-sonatina. Mozart-biografen Alfred Einstein har indikert at Mozart tok Michael Haydn sin Symfoni nr. 26, i same toneart, og nytta som utgangspunkt.[2]
Ein er ikkje sikker på når verket hadde premiere, eller om det vart framført i det heile medan Mozart levde.
Instrumentering og satsar endre
Symfonien er skriven for fløyte, to klarinettar, fagottar, horn og trompetar, pauke og strykarar, og består av fire satsar:
Kjelder endre
- Denne artikkelen bygger på «Symphony No. 39 (Mozart)» frå Wikipedia på engelsk, den 28. desember 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Deutsch, Otto Erich (1965) Mozart: A Documentary Biography. Stanford: Stanford University Press.
- Einstein, Alfred (1945) Mozart: His Character, His Work, translated into English by Arthur Mendel & Nathan Broder. Oxford: Oxford University Press.
Bakgrunnsstoff endre
- Sinfonie in E-flat KV 543: partitur og kritisk rapport (tysk) i Neue Mozart-Ausgabe
- Symphony No. 39: Fritt tilgjengelege notar på International Music Score Library Project.