BMP-3

BMP-3 (russisk Боевая Машина Пехоты-3: Боевая Машина Пехоты-3) er ei sovjetisk stormpanservogn. Ho er etterfølgjaren til BMP-2, og vart først sett av vestlege observatørar under ein militærparade i Moskva i 1990. Vogna vert produsert av Kurganmasjzavod i Kurgan oblast i Russland.

BMP-3

Vogna er i bruk i Russland, Dei sameinte arabiske emirata, Kypros, Kuwait og Sør-Korea.

Historie

Designbyrået Kurgan, som hadde utvikla BMP-1 og BMP-2, utvikla BMP-3 under A. Blagonravov. Dei jobba ut frå ein lett stridsvogn frå 1970-talet som aldri hadde vorte  i produksjon. To prototypar, Objekt 688 frå Kurgan og Objekt 934 frå BMD i Volgograd, hadde vorte teke fram, men vart avvist av hæren fordi dei ikkje var tilstrekkeleg forbetra i tilhøve til BMP-1/2. Begge prototypane vart endå brukt som basis for andre køyretøy, og BMP-3 har trekk frå begge to. 688 hadde ein eksternt montert 2A42 30 mm maskinkanon og chassiset var basert på Objekt 685 lett stridsvogn, men med ny motor.

Eit nytt våpensystem vart teke fram, kalla 2K23. Det var ein 100 mm rifla kanon, 30 mm 2A72 maskinkanon og ein 7,62 mm koaksial mitraljøse. Det nye køyretøyet vart kalla BMP-3 og kom i teneste i 1990. Eit kort bel vart køyretøyet kalla Soviet Infantry Fighting Vehicle M1990/1 av Nato.

Fram til 1997 hadde rundt 750 køyretøy vorte bygd. Dei fleste av desse vart eksportert. I 1993 var prisen for ein BMP-3 800 000 US-dollar.

Den første eksportkunden var Abu Dhabi, ein del av Dei sameinte arabiske emirata. Dei bestilte 330 køyretøy, som vart levert mellom 1992 og 1995. Desse køyretøya hadde ein del modifikasjonar (sjå under Variantar).

Teknisk

Vognføreren sit framme i midten av skroget og har fem periskop. Vognkommandøren sit til høgre i tårnet og har ein luka med integrerte periskop, dag- og nattsikter og ein lyskaster. Skytteren sit til venstre i tårnet. To av infanteristane kan betena dei to mitraljøsene av type PKT som er montert føre i skroget.

Skytteren har eit dagsikte med 8× forstørrelse og eit nattsikte med 5,5× forstørrelse, ein 1V539 ildledningsdatamaskin og ein 1D16-2 laser avstandsmålar.

Pansringen er laget av helsveiset aluminium. Golvet og fronten av skroget, og dessutan fronten på tårnet, har spatiert panser. BMP-3 kan utstyrast med forsvarssystemet Arena, som består av ein radar og ei datamaskin som bereknar banen til innkommande prosjektil og automatisk skyt på dem.

Bevæpningen består av ein 100 mm 2A70 rifla semiautomatisk kanon med høve for å fyra panservernsmissil av typen 9M117 (Nato-namn: AT-10 Stabbar og offisielt namn russisk namn på BMP-3-versjonen er 9K116-3) gjennom løpet. Høyeksplosive granatar vert ladt automatisk, medan missila må ladast manuelt. Granatane er anten av typen 3UOF17 eller 3OF32. Skottakta er 8-10 skot i minuttet. Koaksialt med kanonen er det montert ein 30 mm 2A72 maskinkanon og ein 7,62 mm mitraljøse. Heile våpensystemet samla kallast 2K23. To ekstra 7,62 mm mitraljøser er montert føre i skroget.

Det er rom for 39 granatar til hovudkanonen og åtte missil, i tillegg til 300 skot for maskinkanonen.

Eldleiiingssystemet inkluderer ein eldleiiingsdatamaskin av type 1V539, ein 1D16-2 laseravstandsmålar som er montert i ei boks over hovudskytset og ein metereologisk sensor. Skytteren har eit stabilisert sikte av typen 1K13-2 med ein forstørrelse i dagmodus på 8× og ein forstoring i nattmodus på 5,5× Vogna har òg eit reservesikte av type PPB-2 med ein forstørrelse på 2,6×. Vognkommandøren har eit kombinert sikte av type 1P3-10 med ein forstørrelse på 1,2 og 4×. Han har òg eit periskop av type TKN-3MB med ein forstørrelse i dagmodus 5× og i nattmodus på 3×

Motoren er ein UTD-29M dieselmotor på 500 hk. Den er montert på tvers lågt bak i skroget og driv belta i tillegg til to vannjeter. Girkassa er hydromekanisk, og har fire gir framover og eitt bakover. Den er montert til venstre for motoren. Luftinntak og utlufting er på vogntaket, på høgre side. Eksosen kjem ut på høgre side av skroget, like over belta. Hjulopphenget er hydropneumatisk og lèt vognføreren justera bakkeklaringen mellom 190 og 510 mm. Støtdempere er montert på det første, andre og sjette hjulsettet.

Bak i skroget er det to store dører for infanteriet, og to mindre lukar på dekket. Vogna er verna mot Abc-våpen.

Vogna er amfibisk, og vert drive framover i vatnet av vannjetene på kvar side. Før vatnet entrast slåast lensepumpene på, ein kort snorkel monterast på og vassbrettet føre felles ned. Vogna kan berast av helikopteret Mi-26 eller transportflyene Antonov An-12 eller C-130 Hercules og kan sleppast i fallskjerm på ein spesiell palle.

Variantar

BMP-3 . Ein kan sjå både 100 mm kanon og 30 mm maskinkanon (bak) i biletet.

BMP-3K

Kommandovogn med til ekstra navigasjons- og sambandsutstyr. Seks-mannskapet til mann og same bevæpning som stormpanservognversjonen. Sambandsutstyret inkluderer to radioar, intercom og straumaggregat. Kan òg utstyrast med SAGEM termisk sikte.

BMP-3F

Forbetra amfibiske eigenskapar

BMP-3K

Oppklaringskjøretøy

BMP-3M

Modernisert med ny motor og nytt tårn

Abu Dhabi-versjon

Modifisert med blant anna Namut termisk sikte på venstre side av tårnet.

Andre køyretøy basert på BMP-3-chassis

BRM-3 Vert rytt

Oppklaringskjøretøy. Rast tyder «gaupa».

BMP-3 køyreskulekøyretøy

Tårn og bevæpning er fjerna, og eit overbygg med plass til instruktør montert.

BREM-L

Bergepanser

Ei rekkje prototypar, blant anna med Mistral luftvernsmissil, 120 mm bombekaster eller panservernsmissil, har vorte teke fram.

Kjelder

• Jane's Armour and artillery 1997-98, ISBN 0-7106-1542-6

• Denne artikkelen bygger på «BMP-3» frå Wikipedia på bokmål, den 22. desember 2017.

Bakgrunnsstoff

• Army Technology (engelsk)
• Federation of American Scientists (engelsk)