Banefart
Banefarten til ein lekam, vanlegvis ein planet, ein naturleg satellitt, ein kunstig satellitt eller ei dobbeltstjerne, er farten han går i bane rundt massesenteret i systemet. Som oftast er dette massesenteret ein massiv lekam. Banefart kan referere til snittfart i bane, snittfarten han gjer eit omløp på eller farten ved eit gitt punkt i banen.
Banefarten på ein tilfeldig stad i banen kan bli rekna ut ved hjelp av avstanden til det sentrale lekamen i den posisjonen og den spesifikke baneenergien, som er uavhengig av posisjon: den kinetiske energien er den totale energien, minus den potensielle energien.
Dermed, under astrodynamiske standardføresetnader, er banefarten ():
- generelt:
der:
- er den standarde gravitasjonsparameteren
- avstanden mellom det banegående lekamet og det sentrale lekamet
- er den spesifikke baneenergien
- er store halvakse
NB:
- Farten er ikkje berre avhengig av eksentrisiteten, men er òg bestemt av lengda av den store halvaksen ()