Carl Heinrich Graun
Carl Heinrich Graun (7. mai 1704–8. august 1759) var ein tysk komponist og tenorsongar. I lag med Johann Adolf Hasse vert han rekna for å vere den viktigaste tyske komponisten av italiensk opera i si tid.[1]
| Carl Heinrich Graun | |||
 Carl Heinrich Graun | |||
| Fødd | 7. mai 1704 | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | Wahrenbrück i Tyskland | ||
| Død | 8. august 1759 (55 år) | ||
| Dødsstad | Berlin i Tyskland | ||
| Opphav | Tyskland | ||
| Periode | Klassisismen | ||
| Sjanger | Opera | ||
| Instrument | vokal | ||
| Stemmetype | tenor | ||
| Verka som | Komponist | ||
| Mor | Anna Margarethe Schneider | ||
| Far | August Graun | ||
| Born | Carl Ferdinand Graun, Justizrat | ||
Biografi
endreGraun vart fødd i Wahrenbrück i Brandenburg. Han song i koret i operaen i Dresden før han flytta til Braunschweig, song der og skreiv seks operaer for selskapet. I 1735 flytta Graun til Rheinsberg, etter han hadde skrive ein opera for kronprinsen då han gifta seg med Elisabeth Christine i Salzdahlum. Han var kapellmeister for Fredrik II av Preussen (Fredrik den store) frå Fredrik tok over trona i 1740 og fram til Graun døydde nitten år seinare i Berlin.
Graun skreiv fleire operaer, Hans opera Cesare e Cleopatra innvia opninga av operahuset i Berlin i 1742. Andre, som Montezuma (1755), hadde libretto av kong Fredrik. Ingen av verka hans vert mykje spelte i dag, men pasjonen hans, Der Tod Jesu (1755) vart spelt ein del i Tyskland i mange år etter han døydde. Av andre verk han skreiv finn ein solokonsertar og triosonatar.
Carl Heinrich Graun var bror til Johann Gottlieb Graun, som òg var komponist.
Verk
endreSceneverk
endre- Polydorus (5 akter, 1726-28)
- Iphigenia in Aulis (3 akter 1728)
- Scipio Africanus (3 akter, 1732)
- Lo specchio della fedeltà (3 akter, 1733)
- Pharao Tubaetes (5 akter, 1735)
- Rodelinda, regina de' langobardi (3 akter, 1741)
- Cesare e Cleopatra (3 akter, 1742)
- Artaserse, libretto av Metastasio (3 akter, 1743)
- Catone in Utica, libretto av Metastasio (3 akter, 1743)
- Alessandro e Poro, libretto av Metastasio (3 akter, 1744)
- Lucio Papirio (3 akter, 1744)
- Adriano in Siria, libretto av Metastasio (3 akter, 1746)
- Demofoonte, libretto av Metastasio (3 akter, 1746)
- Cajo Fabricio (3 akter, 1746)
- Le feste galanti (1747)
- Cinna (3 akter, 1748)
- L'Europa galante (1748)
- Ifigenia in Aulide (3 akter, 1748)
- Angelica e Medoro (3 akter, 1749)
- Coriolano (3 akter, 1749)
- Fetonte (3 akter, 1750)
- Il Mithridate (3 akter, 1751)
- L’Armida (3 akter, 1751)
- Britannico (3 akter, 1751)
- L'Orfeo (3 akter, 1752)
- Il giudizio di Paride (1 akt, 1752)
- Silla (3 akter, 1753)
- Semiramide (3 akter, 1754)
- Montezuma (3 akter, 1755)
- Ezio, libretto av Metastasio (1755)
- I fratelli nemici (3 akter, 1756)
- La Merope (3 akter, 1756)
Andre verk
endre- Te Deum
- Der Tod Jesu (1755)
- Oratorium in Festum Nativitatis Christi
- Osteroratorium
- Seks italienske kantatar
- Solokonsert for horn, strykarar og cembalo i D-dur
- Sinfonia i C-dur
- Gambekonsert
Litteratur
endre- John W. Grubbs (1972): The Sacred Choral Music of the Graun Brothers
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Carl Heinrich Graun» frå Wikipedia på engelsk, den 26. juli 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Graun, Carl Heinrich av E Eugene Helm, i 'The New Grove Dictionary of Opera', ed. Stanley Sadie (London, 1992) ISBN 0-333-73432-7
- ↑ The New Grove Dictionary of Opera vol. 2 s.519