Clinton Davisson

Clinton Joseph Davisson (fødd 22. oktober 1881 i Bloomington i Illinois, død 1. februar 1958 i Charlottesville i Virginia) var ein amerikansk fysikar. Han vart tildelt Nobelprisen i fysikk i 1937 saman med George Paget Thomson «for den eksperimentelle oppdaginga deira av elektronavbøying i krystall».

Clinton Joseph Davisson
Clinton Davisson
Fødd	22. oktober 1881 Bloomington i Illinois i USA
Død	1. februar 1958 (76 år) Charlottesville i Virginia i USA
Nasjonalitet	Amerikansk
Område	Fysikk
Yrke	Fysikar
Institusjonar	Princeton University Carnegie Institute of Technology Bell Labs
Alma mater	University of Chicago Princeton University
Doktorgradsrettleiar	Owen Richardson
Kjend for	Elektronavbøying
Influerte	Joseph A. Becker William Shockley
Utmerkingar	Comstockprisen (1928) Elliott Cresson-medaljen (1931) Hughesmedaljen (1935) Nobelprisen i fysikk (1937)
Ektefelle	Charlotte Davisson
Medlem	National Academy of Sciences American Academy of Arts and Sciences

Han vart utdanna i Chicago og Princeton, og var frå 1911 til 1917 tilsett ved Carnegie Institute of Technology, fram til 1925 i Western Electric Co. og så fram til 1946 i Bell Telephone Laboratory. Han var professor i fysikk ved University of Virginia i 1947–1949.

Davisson fann i 1921 at refleksjonsevnen for elektron frå ein krystall var sterkt avhengig av refleksjonsvinkelen, ein effekt han då ikkje kunne forklare. Etter at Louis de Broglie i 1924 hadde sett fram teorien sin om bølgjenaturen til elektronet og W. M. Elsässer hadde påpeikt at teorien kunne etterprøvast ved å studere interferensfenomen etter refleksjon av elektronstråler frå krystallgitter, fortsette Davisson saman med L. H. Germer sine tidlegare undersøkingar.

Prisar (fysikk)

• 1937 – Nobelprisen i fysikk
• 1935 – Hughesmedaljen

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Clinton Davisson» frå Wikipedia på bokmål, den 21. februar 2012.
  • Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene:

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Clinton Davisson