Wikipedia

Dave Clark

Dave Clark (fødd 15. desember 1939 eller 1942) er ein engelsk musikar, låtskrivar, plateprodusent og entreprenør. Han var leiar, trommeslagar og manager for beat-gruppa The Dave Clark Five i 1960-åra. Dei var det første bandet i den britiske bølgja som følgde The Beatles til Amerika i 1964. I 2008 vart Clark og bandet hans innlemma i Rock and Roll Hall of Fame.[1]

Dave Clark

Clark på amerikansk fjernsyn i 1965 med The Dave Clark Five
Fødd15. desember 1939 (84 år) eller 15. desember 1942 (81 år)
FødestadTottenham i Middlesex i England
FødenamnDavid Clark
OpphavStorbritannia
AktivSidan 1957
SjangerBeat-musikk
InstrumentTrommeslagar, låtskrivar
Tilknytte artistarThe Dave Clark Five
Verka somMusikar, låtskrivar, produsentar

Karriere endre

 
The Dave Clark Five på The Ed Sullivan Show i 1966. Frå venstre: Denis Payton, Dave Clark, Mike Smith, Rick Huxley og Lenny Davidson.

Clark var fødd i Tottenham, som då låg i Middlesex, og slutta på skulen utan utdanning då han var 15 år gammal for å bli stuntmann på film. Han spelte i over 40 filmar.[2][3][4] Seint i 1950-åra kjøpte Clark seg eit trommesett og lærte seg sjølv å spele. Han skipa eit skiffleband for å tene pengar, slik at fotballaget hans kunne reise til Nederland. Skifflegruppa utvikla seg til å bli The Dave Clark Five med Clark som leiar, medlåtkskrivar, manager og produsent.[4][5]

The Dave Clark Five vart gradvis meir populære i Storbritannia. Dei flytta The Beatles sin «I Want to Hold Your Hand» ned frå førsteplassen på den britiske singellista i januar 1964 med sin eigen «Glad All Over». Den britiske pressa kalla dei ei kort stund «den største trugselen» for The Beatles.[6] The Dave Clark Five var det første bandet i den britiske bølgja som følgde Beatles til Amerika i 1964,[6] der dei fekk 15 hittar inn på Topp 20 på rad.[7] Dei spelte òg på The Ed Sullivan Show fleire gonger enn nokon annan engelsk artist.[6] Dave Clark vart eit populært babynamn i 1960-åra.[8]

Andrew Loog Oldham, tidlegare manager for The Rolling Stones, snakka om den tidlege suksessen dei hadde som rivalar til The Beatles:

Om The Beatles nokon gong såg seg over skuldra, så var det ikkje The Stones dei såg. Dei såg The Dave Clark 5 eller Herman's Hermits.[9]

Bandet vart oppløyst i 1970, og ein avart av bandet i 1972. Clark stoppa å spele trommer etter han braut fire knokar i ei akeulukke i 1972.[2]

Han skreiv seinare science fiction-musikalen Time, som hadde sin debut i 1986. Musikalen gjekk to år på West End i London med Cliff Richard (seinare David Cassidy) i ei av rollene.[4] Musikalen lanserte òg eit konseptalbum kalla Time med Richard, Freddie Mercury, Leo Sayer, Stevie Wonder og Dionne Warwick. To millionar eksemplar vart seld og det inneheldt fleire hitsinglar.[10]

Entrepenørskap endre

Clark er ein suksessrik entreprenør og mangemillionær. Han eig eit hus til 12 millionar britiske pund i Vest-London.[2][11] Heilt frå starten eigde Clark sjølv alle rettane til musikken til The Dave Clark Five og i 1993 gav han ut nymastra versjonar av alle singlane deira på CD, Glad All Over Again.[4] Seint i 1960-åra, i tillegg til å styre bandet sitt, byrja Clark å regissere og produsere for fjernsyn. I 1968 laga han ein «særs suksessrik» fjernsynsproduksjon, Hold On, It's The Dave Clark Five.[4] I 1980-åra fekk han rettane til det britiske musikkshowet frå 60-talet, Ready Steady Go!.[12]

Då han gav ut ei hitsamling i midten av 1970-åra, budde Clark i USA i eitt år, og unngjek ddermed å betale skatt i Storbritannia. Dei britiske styresmaktene gjekk til retten for dette, men tapte.[13]

Personleg liv endre

Clark var nær ven med Queen-songaren Freddie Mercury, som han hadde kjend sidan 1976.[14] Clark sat ved senga hans då Mercury døydde i november 1991.[14][15]

Prisar endre

I 2008 var det 50 år sidan bandet vart skipa og The Dave Clark Five vart innlemma i Rock and Roll Hall of Fame.[1][16] Clark gjorde eit sjeldan offentleg frammøte og i lag med to andre medlemmar av gruppa aksepterte han prisen på vegner av gruppa.[17]

I 2014 skreiv, produserte og medverka Clark i dokumentarfilmen The Dave Clark Five and Beyond: Glad All Over.[18]

Kjelder endre

  1. ↑ 1,0 1,1 «The Dave Clark Five». Rock and Roll Hall of Fame. Arkivert frå originalen 28. juni 2011. Henta 17. mai 2011. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Pierce, Andrew (10. desember 2008). «Dave Clark: Why I turned down a gong from Harold Wilson». The Daily Telegraph. Henta 29. april 2018. 
  3. ↑ Green, Graeme (13. oktober 2008). «Beatles rival on sex, drugs, rock'n’roll». Metro. Henta 29. april 2018. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 «The Dave Clark Five». Classic Bands. Henta 29. april 2018. 
  5. ↑ «The Dave Clark Five». Rolling Stone. Arkivert frå originalen 8. november 2007. Henta 29. april 2018. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Clark, Rick; Unterberger, Richie. «The Dave Clark Five». Allmusic. Henta 29. april 2018. 
  7. ↑ James, Gary. «Interview with Dave Clark». Classic Bands. Henta 29. april 2018. 
  8. ↑ «Dave Clark Five – DaveClarkAnkeny». Sites.google.com. Henta 29. april 2018. 
  9. ↑ Sharp, Ken (27. september 2014). «Andrew Loog Oldham dishes on rock’s biggest movers and shakers». Gullmine. Henta 29. april 2018. 
  10. ↑ McCormick, Neil (29. april 2018). «Dave Clark: inscrutable pop mastermind». The Daily Telegraph. Henta 29. april 2018. 
  11. ↑ «Biography: The Dave Clark Five». Tune Genie. Arkivert frå originalen 4. april 2010. Henta 29. april 2018. 
  12. ↑ Fiddy, Dick. «Ready, Steady, Go! (1963-66)». Screenonline. Henta 29. april 2018. 
  13. ↑ «Dave Clark Five». taxationpodcasts. 21. oktober 2011. Henta 29. april 2018. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «This week the Queen idol would've been 65... now pop star Dave Clark reveals: 'Freddie chose to die when his life stopped being fun' ». Mail Online. Henta 29. april 2018
  15. ↑ «'No, I haven't had a facelift – honest': Pop star Dave Clark talks about sex, drugs... and ageing». Daily Mail. 16. oktober 2008. Henta 14. mars 2013. 
  16. ↑ «Dave Clark Five». British Invasion Bands. Arkivert frå originalen 13. januar 2009. Henta 29. april 2018. 
  17. ↑ Simpson, Richard (12. mars 2008). «Dave Clark thrives! But has he had Botox on a few bits and pieces?». Daily Mail. Henta 29. april 2018. 
  18. ↑ «BBC Two - The Dave Clark Five and Beyond: Glad All Over». BBC. Henta 29. april 2018. 

Bakgrunnsstoff endre

  Commons har multimedium som gjeld: Dave Clark
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=Dave_Clark&oldid=3518560»