Einar Lexow
Einar Jacob Knuthinge Lexow (22. oktober 1887–27. oktober 1948) var ein norsk kunsthistorikar og museumsmann, fødd i Sarpsborg.
Einar Lexow | |
Statsborgarskap | Noreg |
Fødd | 22. oktober 1887 Sarpsborg kommune |
Død |
27. oktober 1948 (61 år) |
Yrke | kunsthistorikar |
Ektefelle | Borghild Berge Lexow |
Einar Lexow på Commons |
Doktersonen Lexow tok examen artium i 1906. Sidan studerte han kunst på Universitetet i Kristiania under kunsthistorikaren Lorentz Dietrichson.
I tida 1901-12 var Lexow amanuensis ved Kunstindustrimuseet i Kristiania. År 1912 fekk han jobb som konservator ved den kulturhistorisk avdelinga til Bergens Museum. Tida 1919-31 var han også inspektør ved Håkonshallen. Etter tjue år på Bergens Museum tok han i 1932 over direktørstillinga ved Vestlandske Kunstindustrimuseum.
Lexow vart dr.philos. i 1923 på avhandlinga Hovedlinjene i entrelac-ornamentikkens historie. Han skreiv fleire bøker om både kunst og fortidsminne, der særleg oversynsverka nådde eit større publikum. Gjennom mange år var han formann i Bergens-avdelinga av Fortidsminneforeningen, og hadde elles ei rad med tillitsverv innanfor fagfeltet sitt.
Blibliografi i utval
endre- Joh. F.L. Dreiers norske folkedragter'. 1913.
- Stilfølelse og stilformer. 1915
- Norges kunst. 1926
- Haakonshallen. 1929
- Bergen, fortidsminder og kunstverker. 1930
- Norske glassmalerier fra laugstiden. 1938
Kjelder
endre- Norsk Allkunnebok. VIII. bandet. 1957