Gillian Welch
Gillian Welch (fødd 2. oktober 1967) er ein amerikansk songar-låtskrivar. Ho spelar som regel i lag med den musikalske partnaren sin, gitaristen David Rawlings. Den enkle og mørke musikkstilen, som kombinerer element frå appalachisk musikk, bluegrass og americana vart av The New Yorker skildra som «umiddelbar stemningskapande og minner om ei fortid på landsbygda».<[1]
| Gillian Welch | |||
 Gillian Welch spelar på MerleFest i 2007 | |||
| Fødd | 2. oktober 1967 (56 år) | ||
|---|---|---|---|
| Fødestad | New York City i New York i USA | ||
| Opphav | USA | ||
| Aktiv | 1991– | ||
| Sjanger | bluegrass, americana, country | ||
| Instrument | synging, akustisk gitar, banjo, trommer | ||
| Kjende instrument | 1956 Gibson J-50 | ||
| Tilknytte artistar | Dave Rawlings Machine, Old Crow Medicine Show | ||
| Plateselskap | Almo Sounds | ||
| Verka som | Songar-låtskrivar | ||
| Prisar | Americana Award for Artist of the Year, Americana Lifetime Achievement Award for Songwriting | ||
Welch og Rawlings har gjeve ut fem kritikarroste album. Debutplata Revival frå 1996 og Time (The Revelator) frå 2001 vart begge nominerte til Grammy-prisen for beste visealbum. Albumet Soul Journey frå 2003 introduserte elektrisk gitar, trommer og ein meir livleg stil. Etter ein pause på åtte år kom det femte studioalbumet deira, The Harrow & The Harvest, i 2011, som òg vart nominert til Grammy-prisen.
Welch var produsent og framførte to songar på O Brother, Where Art Thou?, eit album som selde til platina og som vann Grammy-prisen for årets album i 2002. Welch har samarbeidd med andre musikarar som Alison Krauss, Ryan Adams, Jay Farrar, Emmylou Harris, The Decemberists, Mark Knopfler og Ani DiFranco.
Diskografi endre
- 1996 – Revival
- 1998 – Hell Among the Yearlings
- 2001 – Time (The Revelator)
- 2003 – Soul Journey
- 2011 – The Harrow & The Harvest
Kjelder endre
- Denne artikkelen bygger på «Gillian Welch» frå Wikipedia på engelsk, den 19. januar 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Wilkinson, Alec (20 September 2004). «The Ghostly Ones». The New Yorker.
|access-date=requires|url=(hjelp)