Kantate
Kantate, av italiensk cantata, 'songstykke', er eit profant eller religiøst vokalverk akkompagnert av musikkinstrument.[1] Ein kantate har som regel fleire satsar,[1] og er vanlegvis skriven for kor, solistar og orkester.
Kantaten vart utvikla i Italia på 1600-talet, og vidareutvikla i Tyskland og Frankrike på 1700-talet.
Innan kyrkjemusikken utvikla kantaten seg først og fremst innan den protestantiske delen av Tyskland.
Særleg kjende er Johann Sebastian Bach sine kyrkjekantatar. Bach skreiv kantatar for alle søn- og heilagdagar i kyrkjeåret, i alt over 200.