Koeffisient

Ein koeffisient er eit tal, ein konstant eller ein funksjon som står som faktor i eit matematisk uttrykk. Ofte er dette uttrykket eit potensuttrykk av ein eller fleire variable.

Døme:

$7x^{2}-3xy+1.5+y$

der dei første tre ledda har høvesvis koeffisientane 7, −3 og 1.5 (i det tredje leddet er variabelen gøymd eller har potens lik null).

Ofte er koeffisientane tal som i dette dømet, men dei kan òg vere parameterar i problemet, som a, b og c i

$ax^{2}+bx+c$

der det er forstått at desse ikkje vert rekna som variable.

Eit polynom med ein variabel x kan skrivast som

$a_{k}x^{k}+\cdots +a_{1}x^{1}+a_{0}$

for somme heiltal k, der a_k, ... a₁, a₀ er koeffisientar.

I fysikken

Koeffisientar vert mykje nytta i fysikken. Om ein storleik A under visse vilkår er proporsjonal med ein annan storleik B, kan dette uttrykkjast ved å skrive A = k·B. Dersom A og B har ulike dimensjonar, blir k ein storleik med dimensjon ulikt frå 1, dvs ein namngjeven storleik, og k blir då kalla ein koeffisient eller ein modul. Viss A og B har same dimensjon, blir k ein ren talstorleik (med dimensjon 1), og blir då kalla ein faktor. Døme er lengdeutvidingskoeffisient, elastisitetsmodul og friksjonsfaktor.

Kjelder

• koeffisient. (2011-12-31) I Store norske leksikon. Henta frå http://snl.no/koeffisient/matematikk
• Koeffisient: fysikk, teknikk. (2009, 14. februar). I Store norske leksikon. Henta 12. november 2013 frå http://snl.no/koeffisient/fysikk%2C_teknikk.