Nabatearar
Nabatearane var i oldtida eit nordarabisk folk som danna eit kongerike i området austom Palestina. Dette riket vart danna på 300-talet fvt. og hadde byen Petra som hovudstad.
Ein trur at nabatearane tilhøyrde eit arabisk folk som hadde innvandra sørfrå i første hundreåret fvt. Landområdet deira kom til å omfatte stadar som tidlegare hadde tilhøyrt edomittane. Nabatearane dreiv karavanehandel mellom middelhavslanda og Saba i Sør-Arabia. Dei var dugelege handelsfolk og handla med myrra, krydder, silke frå India, elfenbein frå Afrika og med dyr. Riket deira vart etterkvart ganske viktig og kom til å omfatte delar av Libanon og Syria, men med tida kom det under innverknad av Romarriket.
Nabatearane bygde fleire byar i Negev. Dei gjorde seg òg notert for vatningsanlegga sine og kanalar som leidde vatn til store cisterner. Dei framstelte mykje kunst, som viser påverknad frå grekarane.
Aretas I var ein nabateisk konge som levde samstundes med Aleksander den store. Fleire av dei etterfølgjande kongane gjorde seg notert. Seinare kom kongane til å vere forplikta overfor romarane.
Kong Aretas IV hadde ei dotter som var gift med Herodes Antipas. Då Herodes Antipas skilde seg frå henne, førte det til krig.[1] Apostelen Paulus oppheldt seg ei tid i riket til nabatearane, truleg i nærare tre år.[2] Kong Aretas IV ynskte å fengsle han, men Paulus slapp unna ved å verte fira ned frå bymuren i ei korg.[3][4]
Det er funne fleire tusen nabateiske innskrifter, ikkje berre i deira eige område, men òg på Sinaihalvøya, i Egypt, Hellas og Italia. Dei hadde eit eige skriftspråk som med tida utvikla seg til det arabiske alfabetet.
Ruinane av Petra med fleire bygningar hogd ut i fjellet er i dag ein stor turistattraksjon.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Nabateere» frå Wikipedia på bokmål, den 4. juli 2014.
- Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene: