Symfoni nr. 3 av Haydn
Symfoni nr. 3 i G-dur, Hoboken I/3, av Joseph Haydn vart skriven mellom 1760 og 1762.
| H. I/3 Symfoni av Joseph Haydn | |||
| Sjanger | Symfoni | ||
|---|---|---|---|
| Periode | Klassisismen | ||
| Komponert | 1760-1762 | ||
| Typisk lengd | 16:45 | ||
| Satsar/akter | 4 | ||
| Toneart | G-dur | ||
Han er skriven for to oboar, fagott, to valthorn, strykarar og continuo.[1] Han var ein av dei første symfoniane som hadde fire satsar:
Blåseinstrumenta er ikkje med i den langsame satsen[2]
Menuetten er i seg sjølv ein kanon, mellom høgare og lågare stemmer i eit intervall over ein enkelt takt. Haydn skulle seinare skrive ein liknande kanon i menuetten i hans 23. symfoni og liknande kanonar vart seinare skrivne i G-dur-menuettar av Michael Haydn og Mozart.[3] Enno seinare utvikla Haydn sjølv denne teknikken til «Kanonar i toneregister» i menuetten i Trauer-symfonien hans og «Heksemenuetten» i hans Strykekvartett i d-moll frå Op. 76.
Finalen er òg kontrapunktisk. Det er ein fuge med to tema som òg inneheld element frå sonateforma.[3]
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Symphony No. 3 (Haydn)» frå Wikipedia på engelsk, den 30. juli 2010.
- ↑ H. C. Robbins Landon, The Symphonies of Joseph Haydn. London: Universal Edition & Rockliff (1955): 618. "2 ob., 2 cor., str., [ fag., cemb. ]"
- ↑ (Landon, 1955): 218
- ↑ 3,0 3,1 HC Robbins Landon, Haydn: Chronicle and Works, 5 vols, (Bloomington og London: Indiana University Press, 1976-) v. 1, Haydn: the Early Years, 1732-1765