Trykkokar

Trykkokar eller trykk-kokar er eit apparat som gjer at ein kan koka noko ved eit høgare trykk enn det som finst i omverda. Trykket blir halde høgt ved å forsegla ilåtet ein kokar i, slik at verken gass eller væske slepp ut før det ønskte trykket er oppnådd. Trykkokarar har ein ventil som sikrar at apparata har eit visst arbeidstrykk, og i moderne utgåver også ei tryggleiksordning som set inn om ventilen blir tilstoppa. Dei finst som gryter som kan brukast på ein komfyr, og som elektriske apparat.

Trykkokar.

Energibruken er lågare og koketida kortare i ein trykkokar enn ved vanleg koking fordi svært varm vassdamp kan påverka maten i staden for å fordampa. Vanleg koketemperatur i trykkokarar til heimebruk er 120°C.

Den franske fysikaren Denis Papin fann opp ein tidleg trykkokar i 1679. Denne maskinen kunne skilja feitt frå bein. I 1864 byrja Georg Gutbrod frå Stuttgart produsera trykkokarar av støypejern. I 1919 fekk spanske Jose Alix Martínez patent på ein trykkokar kalla olla exprés, og i 1938 presenterte Alfred Vischler sin Flex-Seal Speed Cooker, den første trykkokaren for heimebruk, i New York.

Sjå og

• Autoklav

Kjelder

• Trykk-koker (2009, 15. februar), Store norske leksikon. Henta 22. september 2013.
• Pressure - Temperature Table Arkivert 2014-09-24 ved Wayback Machine., missvickie.com. Henta 22. september 2013.

• Denne artikkelen bygger på «Pressure cooking» frå Wikipedia på engelsk, den 22. september 2013.

Bakgrunnsstoff

Commons har multimedium som gjeld: Trykkokar

Denne matartikkelen som har med fysikk og kjemi å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.