Vasilij Surikov
Vasilij Ivanovitsj Surikov (24. januar 1848–19. mars 1916), var ein russisk kunstmålar, medlem av Peredvizjnikij-gruppa. Fleire av hans måleri er mellom dei mest vidkjende i Russland.
| Vasilij Surikov | |
.jpg) | |
| Fødenamn | Василий Иванович Суриков |
| Statsborgarskap | Det russiske imperiet |
| Fødd | 12. januar 1848, 24. januar 1848 Krasnojarsk |
| Død |
6. mars 1916 (68 år) |
| Yrke | kunstmålar |
| Sjanger | historiemåleri, portrett |
| Medlem av | Det russiske kunstakademiet |
| Ektefelle | Q122096281 |
| Born | Olga Surikova |
| Vasilij Surikov på Commons | |
Liv endre
Surikov var frå Krasnojarsk, han stamma frå sibirske kosakkar. Etter han hadde fullført ei utdanning i heimbyen, studerte han målarkunst i tida mellom 1869 og 1871. Mellom lærarane hans ved Det keisarlege kunstakademiet i St. Petersburg var Pavel Tsjistjakov. I 1877 flytta han til Moskva og slo seg ned der. Her arbeidde han i fyrste tida med nokre imponerande fresker i Frelsaren Kristus-katedralen.
I året 1881 vart han med i Peredvizjnikij-rørsla. Etter han hadde selt eit par historiemåleri, fekk han råd til å legge ut på studieferd til Tyskland, Italia, Frankrike og Austerrike. I 1893 vart han fullverdig medlem av St. Petersburg Kunstakademi.
Historie-målar. Ry endre
.jpg)
Vasilij Surikov vert halden som Russlands fremste målar kva gjeld historie-måleri i storformatet. Hovudverka hans tel med mellom dei mest kjende måleria i russisk målarkunst, endå om han berre laga ni store historie-måleri. Han måla over hundre portrett og mindre studiar.
Moskvas kunstinstitutt samt ei gate i Moskva er kalla opp etter han. I fødebyen Krasnojarsk er det reist eit minnesmerke. I året 1948 vart barndomsheimen omgjort til museum til ære for kunstnaren, der også nokre av hans verk er utstilt. Dei viktigaste verka finst likevel på utstilling i Moskva, ein del i Tretjakovgalleriet medan andre er i Russlands Museum.
Han døydde 1916 i Moskva.
Kjelder endre
- Denne artikkelen bygger på «Wassili Iwanowitsch Surikow» frå Wikipedia på tysk, den 18. juni 2009.
- Fotnotar
