Pickeringitt
Pickeringitt er eit fibrig mineral med silkeaktig glans og oftast kvitt. Det har den kjemiske formelen MgAl2(SO4)4· 22H2O. Mineralet vert danna sekundært ved forvitring av pyrittførande bergartar.
| Pickeringitt | |||
 Kobolt-rik pickeringitt frå dei nordlege Slanskéfjella i Prešov-regionen i Slovakia | |||
| Generelt | |||
|---|---|---|---|
| Kategori | Sulfatmineral | ||
| Kjemisk formel | MgAl2(SO4)4·22(H2O) | ||
| Strunz-klassifisering | 7.CB.85 | ||
| Krystallsymmetri | Monoklin sfenoidal H-M-symbol: (2) Romgruppe: P 2 | ||
| Einingscelle | a = 20.8 Å, b = 24.2 Å, c = 6.18 Å; β = 95°; Z=4 | ||
| Identifikasjon | |||
| Farge | fargelaus, kvit; kan ha tonar av gul, grøn, eller raud på grunn av ureinleikar | ||
| Krystallform | Sjeldan som nålforma krystallar, radiale eller matteaktige samlingar; typisk som skorper og utfellingar | ||
| Krystallsystem | Monoklin | ||
| Kløyv | Dårleg på {010} | ||
| Brot | Muslig | ||
| Mohs hardleiksskala | 1.5 | ||
| Glans | glasaktig | ||
| Transparens | Delvis gjennomsiktig | ||
| Spesifikk vekt | 1.73–1.79 | ||
| Optiske eigenskapar | |||
| Optiske eigenskapar | Toaksa (-) | ||
| Brytingsindeks | nα = 1.476 nβ = 1.480 nγ = 1.483 | ||
| Dobbeltbryting | δ = 0.007 | ||
| 2V-vinkel | Målt: 60° | ||
| Oppløyselegheit | Fullstendig oppløyseleg i vatn | ||
| Kjelder | [1][2][3] | ||
Det vart først skildra i 1844 etter ein førekomst i Cerros Pintados i Pampa del Tamarugal i provinsen Iquique, regionen Tarapacá i Chile. Det vart kalla opp etter den amerikanske språkforskaren og filologen John Pickering (1777–1846).[2]
Det er skildra frå Fåvang. Førekomsten av naturlege sulfat i Gudbrandsdalen (sjå òg halotrichitt) har vore kjent i fleire hundre år. Dei vart tidlegare brukt av den lokale folkesetnaden ved farging av tekstil. Det lokale namnet på salta er «hakkemette».
Kjelder endre
- Pickeringitt. (14. februar 2009). I Store norske leksikon. Henta 14. februar 2014 frå http://snl.no/pickeringitt.