Konsul
- For andre tydingar av oppslagsordet, sjå romersk konsul.
Konsul er i moderne språkbruk ein offisiell representant for ein stat i eit anna land. Konsular ser etter interessene til ein stat og borgarane derfrå i ein annan stat, og leiar gjerne eit konsulat. Ein skil mellom fagtenestemenn ved generalkosulat i utanrikstenesta og honorære konsular. Konsular representerer statar ved konsulat.
Dei typiske oppgåvene for ein konsul er å assistere og beskytte borgarane frå staten dei representerer i mottakarstaten, medan dei i liten grad representerer sendarstaten sine styresmakter i forhold til mottakarstaten. Desse oppgåvene blir varetatt av ambassader. Utferding av visum og nødpass har vore blant oppgåvene til konsulat og generalkonsulat.
Tittelen konsul rangerar mellom generalkonsul og visekonsul.
Konsulatvesenet består først og fremst av valde honorære generalkonsular, konsular og visekonsular. Dette er ofte privatpersonar med anna arbeid eller næringsverksemnd, som utfører konsuloppgåvene gratis eller mot eit beskjedent vederlag. Vedkomande blir ikkje diplomat. Tidlegare blei desse også kalla «konsularagent».
Om ein nordmann er i utlandet og ønskjer å stemme ved norsk val, kan dette gjerast ved eit norsk konsulat, men ein bør vere budd på å omsette norske instruksjonar for ein person som er norsk konsul, men som ikkje kan norsk.
Kjelder
endre- «konsul» i Nynorskordboka.
- Lundbo, Sten (22. september 2015), «Konsulat», Store norske leksikon
- «Konsul», Store norske leksikon, 27. september 2012
