Saturnmånen Iapetus
Iapetus er den tredje største månen til Saturn, oppdaga av Giovanni Domenico Cassini i 1671. Iapetus er best kjend for dei dramatiske overflatekontrastane, men oppdagingar av romfartøyet Cassini har avslørt mange andre uvanlege fysiske trekk med månen. Som alle dei andre saturnmånane er Iapetis kalla opp etter ein av titanane i gresk mytologi, Iapetos.
 Cassini-bilete av Iapetus | |
| Oppdaging | |
|---|---|
| Oppdaga av | Giovanni Domenico Cassini |
| Oppdagingsdato | 1671 |
| Baneskildring | |
| 3 561 300 km | |
| Eksentrisitet | 0,0283 |
| 79 dagar 7 timar 55 minutt | |
| Banehelling | 7,52° |
| Satellitt av | Saturn |
| Fysiske eigenskapar | |
Snittdiameter | 1 436 km |
| 6 700 000 km² | |
| Masse | 1,9739·1021 kg |
| 1,27 g/cm3 | |
| 0,2553 m/s2 | |
| synkron | |
| Albedo | 0,04-0,5 |
Fysiske eigenskapar
endreDen låge tettleiken til Iapetus indikerer at månen for det mest består av is, med berre ein liten del av tyngre materiale.
I tillegg er forma til Iapetus korkje sfærisk eller ellipsoideforma, noko som er uvanleg for ein stor måne. Delar av Iapetus verkar å vera skvist flat, og den unike ekvatorialringen til Iapetus er so høg at han påverkar inntrykket av forma til månen sjølv frå avstand.
Iapetus er eit tungt kratra objekt, og romfartøyet Cassini har avslørt store nedslagsbasseng i den mørke regionen, kalla Cassini Regio. Mellom dei er minst tre over 350 kilometer breie. Det største, Turgis, har ein diameter på over 500 kilometer og ekstremt bratte kratervegger.
