Robert John Lynn
Robert John Lynn (31. januar 1873–5. august 1945) var ein nordirsk journalist og redaktør og dessutan framståande politikar for Ulster Unionist Party som vart vald til både underhuset i Westminster og underhuset i Belfast-parlamentet. Lynn var og medlem i Orangeordenen.[1] Lynn vart teken opp i riddarstanden i 1924.
Barndom, familie og oppvekst
endreHan gifta seg med Florence Emily Moss i Belfast 20. oktober 1896.
Politikar, journalist og redaktør
endreRobert John Lynn var journalist i Northern Whig frå 1903, og seinare vart han både redaktør (1913-1928) og administrerande direktør. Perioden hans i den regionale medieeliten fall saman med perioden då han var på toppen av si politiske karriere.
Rett etter påskeopprøret i Dublin i 1916 skreiv han brev til general John Maxwell, på brevpapiret til Northern Whig, der han sterkt frårådde at den britiske hæren skulle avvæpna Ulster Volunteer Force.[2] I brevet argumenterte han med at avvæpning ville vera ein fåre for den offentlege ro og orden og at det ville verta rekna som eit foræderi.
Lynn var vald både til underhuset i London og til underhuset i Belfast. Til Westminster var han vald som representant for Ulster Unionist Party frå valkrinsen Woodvale i Belfast i 1918, seinare frå Vest-Belfast i 1922. Han sat i dette parlamentet til 1929.[3] Samstundes var han vald frå valkrinsen Belfast Central (1921-1929) og Nord-Antrim (1929-1945) til underhuset i regionalparlamentet - Northern Ireland House of Commons (Stormont). I 1945 vart han attvald til Stormont berre kort tid føre han døydde.[4]
Lynn hadde tradisjonelle unionistfordomar mot allt som kunne smaka irsk-nasjonalt: Lynn was not altogether open-minded or tactful in matters involving the cultural patterns of the Roman Catholics.[5] Mellom anna meinte han at det ikkje burde brukast offentlege midlar på skuleopplæring i irsk språk i Nord-Irland.[6] Det er og hevda at Robert John Lynn deltok i overvaking og sosial kontroll av katolikkar tilsette i offentlege stillingar og offentlege tenestemenn som var gidt med katolikkar, og at Lynn, saman med kabinettsektrær Charles Blackmore var ærendsgutar for Orangeordenen på dette området.[7] I det nye Belfastparlamentet i 1921 gjekk Lynn so langt at han delte folkesetnaden i Irland i to slik: There are two peoples in Ireland, one industrious, law-abiding and God-fearing, and the other slothful, murderous and disloyal.[8]
I utdanningspolitiske kontroversar
endreReferansar
endre- ↑ Han er omtala som "Bro.[= Brother] Sir Robert Lynn" i M.D. Dewar, John Brown og S.E. Long: Orangeism. A new historical appreciation. Belfast, Grand Orange Lodge og Ireland 1967, s. 181.
- ↑ Brev frå Lynn til general Maxwell, dagsett 2. mai 1916. Sjå faksimile på https://doi.org/10.7925/drs1.ucdlib_54012 Lese 29. juli 2019.
- ↑ Oversyn med klikkbare lenkjer til dei til saman 301 innlegga Lynn hadde i Westminster finst på https://api.parliament.uk/historic-hansard/people/sir-robert-lynn/index.html Henta 2. august 2019.
- ↑ Attvalet vart kunngjort i The Belfast Gazette, fredag 20. juli 1945, sjå https://www.thegazette.co.uk/Belfast/issue/1256/page/163/data.pdf
- ↑ Donald Harman Akenson: Education and Enmity. The Control of Schooling in NOrthern Ireland 1920-50. New York David & Charles LTD/Queen's University Belfast Institute of Irish Studies, s 51. ISBN 0-7153-6043-4
- ↑ Ibid.
- ↑ Paul Bew, Peter Gibbon og Henry Patterson: Northern Ireland 1921/2001. Political Forces and Social Classes. London, Serif 2002 s. 49. ISBN 1-897959-38-9
- ↑ Sitert etter Marianne Elliott: When God took sides. Religion and Identity in Ireland - unfinished History. Oxford, Oxford University Press 2009, s. 144. ISBN 978-0-19-920693-3
