Seglgarn er tauverk brukt til sying av seglduk og takling av tynne liner. Det er to til firegarns tauverk der kvar enkelt tråd eller tått opphavleg blei spunne av fine hampfibrar. Seglgarn er den finaste dimensjonen ein brukar til sjøs.[1] «Garn» betyr i denne sammenhengen omtrent det samme som tråd eller hyssing.[2] Førsteleddet i ordet, «segl» eller «seil», er eit lånord fra tysk og tyderr 'tau' eller 'line'.[3]

Seglgarn er også første trinn i framstillinga av tauverk der ein slår seglgarn til kordelar. Trinna er garn ⇒ seglgarn ⇒ kordel.[4]

Kjelder

endre
  1. Lund, Kaj (1973). Knop, stikk og spleis. Mortensen. ISBN 8252703992. 
  2. Gundersen, Louis G. (1959). Vi går om bord. NKS. 
  3. Falk, Hjalmar (1894). Vanskabninger i det norske sprog. Cappelen. 
  4. Trautner, Nils (1974). Knoper og stikk. Schibstedt. ISBN 8251600200. 

Bakgrunnsstoff

endre