Songen Caravan (1936)
«Caravan» er ein jazzstandard skriven av Juan Tizol og først framført av Duke Ellington i 1936. Irving Mills skreiv ein tekst til songen som sjeldan vert framført. Den eksotiske lyden interesserte exotica-musikarar som Martin Denny, Arthur Lyman og Gordon Jenkins, som alle spelte songen. Woody Allen nytta songen i to av filmane sine, Alice og Sweet and Lowdown. Songen er mykje nytta i filmen Whiplash som ein viktig del av plottet. The Mills Brothers spelte inn ein acapellaversjon av songen, der dei syng instrumentpartia med stemmene sine, og Johnny Mathis spelte inn songen i 1956. Det finst meir enn 350 forskjellige innspelingar av songen av orkesteret til Duke Ellington.[1]
Originalinnspelinga
endre
Den første versjonen av songen vart spelt inn i Hollywood i 1936, framført som ein instrumental av Barney Bigard and his Jazzopators. To opptak vart spelt inn og det første (Variety VA-515-1) vart publisert. Bandmedlemmane var:
- Cootie Williams - trompet
- Juan Tizol - trombone
- Barney Bigard - klarinett
- Harry Carney - barytonsaksofon
- Duke Ellington - piano
- Billy Taylor - bass
- Sonny Greer - trommer
Alle var medlemmar av Duke Ellington Orchestra, som ofte delte seg i mindre kombinasjonar for å spele inn songar under forskjellige namn.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Caravan (1936 song)» frå Wikipedia på engelsk, den 31. oktober 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ Alain, Pailler (2002). Duke's place, Ellington et ses imaginaire. France: Actes sud. s. 147. ISBN 2-7427-3691-3.