Vladimir Vikulov
Vladimir Ivanovitsj Vikulov (20. juli 1946–9. august 2013) var ein sovjet-russisk ishockeyspelar frå Moskva som i tida 1966-75 vann sju VM-gull og to OL-gull med Sovjetunionen sitt sigerrike landslag.
| Vladimir Vikulov | |
| Statsborgarskap | Sovjetunionen |
| Fødd | 20. juli 1946 Moskva |
| Død | |
| Idrett | ishockey |
| Tok del i | |
| Utmerkingar |
Ærestegnets orden, «Arbeidets helt«-medaljen, Idrettens mester i Sovjetunionen |
Frå 1966 til -71 var Vikulov årleg med på å verte verdsmeister for Sovjetunionen. Både i 1968 og 1972 vart han olympisk meister, men under Ishockey-VM 1971 måtte han og lagkameratane nøye seg med sølv. Etter å ha vorte vraka frå to verdsmeisterskap, fekk Vikulov plass i troppa til Ishockey-VM 1975. Der vann han sitt sjuande VM-gull og han fekk plass på All Star Team. Vikulov spelte 195 landskampar og skåra 109 mål. Han var vengspelar.
Vikulov gjorde teneste i CSKA Moskva frå 1963 til 1979. Gjennom desse åra vart han sovjetmeister ti gongar; fyrste gong i 1966 og siste gong i 1979.
Kjelder endre
- Denne artikkelen bygger på «Wladimir Iwanowitsch Wikulow» frå Wikipedia på tysk, den 25. april 2020.