Al-Midya
al-Midya (arabisk المديه) er ein palestinsk landsby i Ramallah og al-Bireh guvernement nord på Vestbreidda, 20 kilometer vest for Ramallah. I følgje Palestinsk statistisk sentralbyrå hadde landsbyen 1301 innbyggjarar i 2007.[1]
| al-Midya | |||
| المديه, al-Midyah | |||
| kommune | |||
 al-Midya frå aust
| |||
| Land |  Dei palestinske territoria
| ||
|---|---|---|---|
| Guvernement | Ramallah og al-Bireh guvernement | ||
| Koordinatar | 31°56′08.91″N 35°00′18.91″E / 31.9358083°N 35.0052528°E | ||
| Areal | 0,9 km² | ||
| Folketal | 1 301 (2007) | ||
| Folketettleik | 1 446 / km² | ||
 Al-Midya 31°56′09″N 35°00′19″E / 31.935808333333°N 35.005252777778°E | |||
  | |||
| Wikimedia Commons: Al-Midya | |||
Historie endre
Den gamle landsbyen ligg ved Ras al-Midya, søraust for landsbyen, der ein har funne keramikk frå jernalderen og seinare periodar. Han vart visstnok nemnt av Ishtori Haparchi under mamelukkane.[2]
Osmans tid endre
Al-Midya vart ein del av Det osmanske riket i 1517 i lag med resten av Palestina, og i 1596 stod han oppført i skattelister som ein del av Ramla nahiya i Gaza liwa. Han hadde eit folketal på 25 muslimske hushaldningar og betalte skatt for kveite, bygg, sommaravlingar eller oliven eller frukttre, og ei presse for oliven eller druer.[3]
I 1870 vitja Victor Guérin landsbyen og meinte at ruinane her var graver etter makkebarane.[4] Men Clermont-Ganneau gjorde omfattande utgravingar seinare og fann kristne krossar i dei eldste delane av den største strukturen. Han konkluderte med at ruinane var frå 400-talet eller seinare, i bysantinsk tid.[5]
I 1882 skildra Palestine Exploration Fund i Survey of Western Palestine Midieh som ein ganske stor landsby med hus anten bygd av adobe eller stein. I nord låg ein liten olivenlund, i sør ein tank. Det «raraste» dei fann vart kalla er Ras. Det var ein høg, kjegleforma knaus, med ein muqam på toppen, og graver hogde ut i sidene.[6]
Det britiske mandatet endre
I folketeljinga i Palestina i 1922, utført av dei britiske mandatstyresmaktene, hadde Midya ein muslimsk folksetnad på 245 innbyggjarar,[7] og dette auka i folketeljinga i 1931 til 286, framleis alle muslimar, 59 hus.[8]
I 1945 var folketalet i el Midya 320 arabarar, som eigde 7 020 mål med land i følgje ei offisiell måling.[9] Av dette var 688 mål plantasjar og irrigert land, 2 304 mål for kornåkrar,[10] medan 8 mål var utbygd (urban) område.[11]
Kjelder endre
- Denne artikkelen bygger på «Al-Midya» frå Wikipedia på engelsk, den 22. september 2015.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Barron, J. B., red. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine.
- Clermont-Ganneau, Charles Simon (1896). [ARP] Archaeological Researches in Palestina 1873-1874, omsett frå fransk av J. McFarlane 2. London: Palestine Exploration Fund. (s. 89, 219, 244, 358-374, (pic) 470 476 )
- Conder, Claude Reignier; Kitchener, H. H. (1882). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archeology 2. London: Committee of the Palestine Exploration Fund. (p. 341 ff, pic.)
- Finkelstein, Israel; Lederman, Zvi, red. (1997). Highlands of many cultures. Tel Aviv: Institute of Archeology of Tel Aviv University Publications Section. ISBN 965-440-007-3. (s. 133-134 mentioned by Ishtori Haparchi i 1200-talet )
- Dauphin, Claudine (1998). La Palestine byzantine, Peuplement et Populations, Vol. III : Catalogue. BAR International Series 726. Oxford: Archeopress. s. 834-5?
- Guérin, Victor (1875). Description Géographique Historique et Archéologique de la Palestine (på fransk). 2: Samarie, pt. 2. Paris: L'Imprimerie Nationale. (p. 404- 13, 415-26)
- Hadawi, Sami (1970). Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine. Palestinsk frigjeringsorganisasjon forskingssentral.
- Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and South Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten, Sonderband 5. Erlangen, Tyskland: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2.
- Mills, E., red. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas (PDF). Jerusalem: Government of Palestine.
- Palmer, E. H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder og Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund. (s. 235 239)
- ↑ 2007 PCBS Census. Palestinian Central Bureau of Statistics. p.113.
- ↑ Finkelstein and Lederman, 1997, pp. 133-134
- ↑ Hütteroth and Abdulfattah, 1977, p. 154
- ↑ Guérin, 1875, pp. 404- 13, 415-26
- ↑ Clermont-Ganneau, 1996, pp. 89, 219, 244, 358-374, (pic) 470 476
- ↑ Conder and Kitchener, 1882, SWP II, pp. 297-298
- ↑ Barron, 1923, Table VII, Sub-district of Ramleh, p. 21
- ↑ Mills, 1932, p.67
- ↑ Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, p. 67
- ↑ Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, p. 116
- ↑ Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, p. 166
