Barnedauden

Barnedauden var ein pestepidemi som braut ut i Noreg i 1359-60, og som i endå større grad enn svartedauden eller «den store mannedauden» råka dei yngste årsklassane.

Barn kan ha vore spesielt utsette for smitte, sidan dei ikkje hadde motstandskraft i same grad som dei vaksne som hadde gjennomlevd ein pestepidemi ti år tidlegare. Barnedøyinga medførte at tendensen til ny vekst i folketalet etter svartedauden vart snudd, ein situasjon som heldt fram som følgje av nye pestutbrot utover seinmellomalderen.

Kjelder

• Geir Atle Ersland og Hilde Sandvik: Norsk historie 1300-1625 Det Norske Samlaget 1999 ISBN 82-521-5545-6
• Jørn Sandnes: «Mannesdauden og de overlevende» i Norges historie, b. 4: Avfolking og union J.W. Cappelens Forlag 1977 ISBN 82-02-03427-2
  Denne historieartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.