Bokstavrim
Bokstavrim, også kalla allitterasjon, er ei form for rim der ord som rimer har lydlikskap i byrjinga av dei fyrste trykksterke stavingane. Ein oppnår bokstavrim ved å rima like konsonantar med kvarandre, medan vokalar ofte kan forma rimet både når dei er like og ulike.
Bruk av bokstavrim
endreBokstavrim eller stavrim var eit viktig verkemiddel i norrøn dikting. Det er òg blitt nytta i nyare norsk (og anna) dikting, men meir som verkemiddel enn som påkravd del av diktet.
Fordi eit uttrykk som inneheld bokstavrim høyrest fint ut kan det òg bli brukt som verkemiddel utanfor diktarkunsten, til dømes i talar, overskrifter eller i faste uttrykk.
Døme
endre- Faste uttrykk:
- Synd og skam
- Skjels år og alder
- Frå Håvamål (tredje verset)
(Kjelde: heimskringla.no) |
(I nynorsk omsetjing av Ivar Mortensson-Egnund) |
- Frå «På stengrunn» (1925) av Rudolf Nilsen
- De unge bjerkene i svarte byen
- de står og bruser med sitt lyse løv,
- som om de åndet store skogers vårluft
- og ikke skorstensrøk og gatestøv.