Brannvakta
Brannvakta eller Brannvakten ligg i Karl Johans gate 11 ved Oslo domkyrkje og er bygd i tilknyting til Basarane som omkransar arealet attmed austparten av domkyrkja. Brannvakta er reist i upussa raud tegl i nyromantisk stil i åra 1854–1856. Arkitekt var Christian H. Grosch som òg har teikna Basarane.[1]
Tidlegare var det gravlund rundt domkyrkja med fire gravkapell ut mot det som fekk namnet Karl Johans gate i 1852, akkurat denne korte strekninga blei kalla Kirkebakken.[2]Brannvakta blei bygd der familiane Collett og Leuch hadde hatt kapell. Dei gravlagde vart flytta til krypten i kyrkja og brannvesenet nytta kapellet til sprøytehus.
Brannkorpset på 35 mann og ein overbrannmeister flytta inn på 1860-talet. I 1861 vart det oppretta eit yrkesbrannkorps, inntil da var det eit reint borgarkorps og alle borgarar hadde plikt til å gjere teneste.[1][3]
Brannvakta var hovudbrannstasjon i Oslo fram til 1939.
Fram til 1902 hadde brannkorpset utkikkspunkt på døgnbasis frå tårnet i domkyrkja. Tårnet på Brannvakta vart nytta til å tørke vasslangane.
Lokala blir no nytta som sokneprestkontor for prestane ved domkyrkja. Bygninga er freda.[4]
Kjelder Endra
Bakgrunnsstoff Endra
- Knut Are Tvedt (red): Oslo byleksikon, Kunnskapsforlaget 2010, ISBN 978-82-573-1760-7