Giglio
Giglio er ei øy og ein kommune i Italia og ein del av Dei toskanske øyane, utanfor nordvestkysten i provinsen Grosseo.
Giglio | |
---|---|
Campes på Gigilo | |
Geografi | |
Stad | Tyrrenhavet |
Koordinatar | 42°21′N 10°54′E / 42.350°N 10.900°E |
Øygruppe | Dei toskanske øyane
|
Areal | 23,8 km²
|
Høgaste punkt | Poggio della Pagan (496 moh.)
|
Administrasjon | |
Land | Italia |
Region Provins |
Toscana Grosseto
|
Demografi | |
Folketal | 1 553 (2005) |
Folketettleik | 63 /km² |
Geografi
endreMellom øya og fastlandet ligg eit 16 km breitt sund. Øya er fjellkledd og det høgaste punktet er Poggio della Pagan med ei høgd på 496 moh. Øya er dekt av middelhavsvegetasjon med store furuskogar og fleire vingardar som produserer den kjende vinen Ansonaco. Kysten er 27 km lang, og består av klipper og fleire stemmningsvekkande bukter: Arenella, Cannelle, Caldane og Campese, den største bukta med ein liten landsby med same namn.
Historie
endreØya er truleg 4,5-5 millionar år gamal og har vore busett sidan jernalderen. Seinare vart ho truleg ein militær skanse for etruskarane. Under romartida var ho ein viktig base i Tyrrenhavet, til dømes nemnd av Julius Cæsar i De Bello Gallico og av diktaren Rutilius Claudius Namatianus.
I 805 vart ho donert av Karl den store til klosteret Tre Fontane i Roma og kom seinare inn under familiane Aldobrandeschi, Pannocchieschi, Caetani og Orsini og kommunen Perugia. I 1241 øydela den sicilianske flåten til keisar Fredrik II den genuesiske flåten. Frå 1264 kom Giglio inn under Reublikken Pisa og frå her gjekk ho seinare til Medici-familien. Ho vart råka av fleire åtak frå sarasenarane, som først gav seg i 1799.
I tillegg til historia har øya alltid vore kjend for gruvene sine. Mange søyler og byggverk i Roma vart bygd med granitt frå Gigilo.
Transport
endreIsola del Giglio har samband til Toscana mellom Porto Santo Stefano og Orbetello Scalo.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Giglio» frå Wikipedia på engelsk, den 4. november 2007.