Jebusittar er eit folkeslag nemnd i Det gamle testamentet. Jebusittane var eit kanaaneisk folk som heldt til kring nordenden av Daudehavet. Israelittene under kong David erobra hovudborga deira, Sion, kring 1000 f.Kr., og gjorde Jerusalem der borga låg til sin hovudstad. I GT opptrer «Jebus» som eit eldre namn på Jerusalem.

Kjelder

endre
  • Mæhlum, Lars (22. desember 2013). «Jebusitter». Store norske leksikon.