Mijikendafolk
Mijikendafolk (mijkenda tyder 'dei ni stammane') er ei gruppe av ni nærskylde mijikendaspråklege bantufolk frå området mellom Sabaki og Umba på kysten av Kenya, frå grensa mot Tanzania i sør til grensa mot Somalia i nord. Dei ni gruppene er digo, chonyi, kambe, duruma, kauma, ribe, rabai, jibana og giriama. Digofolk kan også halda til i Tanzania. Historisk har desse folka også blitt kalla nyika eller nika av utanforståande. Dette er nedsetjande termar som tyder 'bushfolk'.
Land | Kenya | ||
---|---|---|---|
Innskriven ved UNESCOs 32. sesjon i 2008. Referansenr. 1231. | |||
Kriterium: | III, IV, V | ||
Sjå òg | Verdsarvstader i Afrika | ||
Bakgrunnsstoff | Sacred Mijikenda Kaya Forests ved unesco.org |
Kvar av folkgruppene har unike skikkar og språk eller dialektar. Språka er alle rekna til same makrospråk, mijikenda, som er nært i selkt med swahili. Likskapane i ordtilfang tyder på at oppdelinga i dei ni gruppene har funne stad ein gong i dei siste 1000 åra. I dag talar dei fleste etniske mijikendafolk også swahili. Gruppene har til felles dei heilage skogane med befesta byar som blir kalla kaya. Desse blei skapet på 1500-talet, og har sidan blitt heilage stader verna av utvalde eldre i kvar folkegruppe. Elleve kaya-skogar er utvalde som verdsarv sidan 2008.[1][2]
Kjelder
endre- ↑ Unescos världsarvslista, henta 13. mars 2010 (en)
- ↑ Nominering till världsarvsstatus (en)
- Denne artikkelen bygger på «Mijikenda» frå Wikipedia på svensk, den 17. juli 2020.