Monokord
Monokord er i utgangspunktet eit musikkinstrument med ein streng. Strengen er spent over ein resonanskasse og har ein rørbar stol til regulering av den klingande strengelengda. Monokorden var eit viktig instrument for pythagorearane i antikken når dei undersøkte taltilhøva i musikken. Dei kalla instrumentet kanon, som tyder 'regel, rettesnor'.
| Monokord | |||
 | |||
| Klassifisering | verkelege bordsiterar med resonanskasse | ||
|---|---|---|---|
| Hornbostel-Sachs klassifisering | 314.122 | ||
Monokordet hadde ei viktig rolle i musikkteori og -undervising fram til 1800-talet. Det heldt på namnet sjølv etter at ein la til fleire strengar, og er rekna som ein forløpar til klavikordet.
Ein finn monokord-instrument i mange utformingar i ulike kulturar, frå den kinesiske erhuen til enklare utgåver. I ulike frmer kan instrumentet brukast både til klimpring og som strykeinstrument.
Ein kan laga eit heimelaga monokord ved hjelp av til dømes ein (sigar)boks som resonanskasse på eit kosteskaft. Ein kjend variant i folkemusikk-samanheng bruker ein vaskebalje av sink som bass-resonanskasse og hellinga på kosteskaftet for å variera tonehøgd/straming av strengen.
Kjelder
endre«monokord» (20. februar 2018) i Store norske leksikon, snl.no.
- Denne artikkelen bygger på «Monokord» frå Wikipedia på bokmål, den 20. februar 2018.