Nahal Na‘aman
Belus eller Belos er ei lita elv nordvest i Israel, der glasmaking i følgje ei segn nemnt av Isidore av Sevilla vart oppfunnen.[1] Cornelius Tacitus nemnte òg glasmaking ved Belus.
| Nahal Na‘aman | |||
| elv | |||
 | |||
| Land |  Israel
| ||
|---|---|---|---|
| Distrikt | Haifa distrikt | ||
| Koordinatar | 32°52′37.56″N 35°6′23.9″E / 32.8771000°N 35.106639°E | ||
| Lengd | 10 km | ||
| Kjelde | nær Tel Afek | ||
| Munning | Middelhavet | ||
 Nahal Na‘aman 32°52′38″N 35°06′24″E / 32.8771°N 35.106638888889°E | |||
  Kart som viser Nahal Na‘aman.
| |||
| Wikimedia Commons: Naaman River | |||
Elva er i dag identifisert som elva Na'aman (hebraisk נחל נעמן), sør for Akko.
Plinius den eldre (N.H. 5.19) nytta namnet 'Pacida', og nemtne at elva flaut frå Cendeviasjøen (i dag nedanfor Karmelberget) og 8 km mot sjøen nær «Ptolemais Ace», og vart hylla for den glashaldige sanden.
I dag spring Na'amânelva ut frå kjelder nær Ein Afek, hovudsakleg Ein Nymphit, og flyt gjennom Zevulundalen til Akkobukta. Ein Afek-kjelda danna tidlegare myrområde. Desse myrene vart drenerte tidleg på 1900-talet og erstatta av eit lite naturreservat kring ein liten innsjø.
Na'amân er kring 10 km lang og flyt frå sør til nord, før ho munnar ut i Middelhavet.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Belus River» frå Wikipedia på engelsk, den 30. september 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene: