Robert Falcon Scott

Robert Falcon Scott (6. juni 1868–29. mars 1912) var offiser i den britiske marinen og ein oppdagar som leia to ekspedisjonar til Antarktis: Først Discovery-ekspedisjonen, og seinare Terra Nova-ekspedisjonen. På den siste ekspedisjonen leia Scott ei gruppe på fem til Sørpolen, som dei nådde 17 januar 1912. På tilbaketuren omkom Scott og dei fire andre som følgje av utmatting, svolt og kulde. Før han byrja på polarekspedisjonen hadde Scott følgd ei konvensjonell karriere som marineoffiser i fredstid utan å nå så langt som han ynskte. Ambisjonar fekk han til å gå over til utforskinga av Antarktis, noko han brukte dei siste tjue åra sine til.

Robert Falcon Scott
Statsborgarskap	Det sameinte kongeriket Storbritannia og Irland
Fødd	6. juni 1868 Plymouth
Død	Truleg 29. mars 1912 (43 år) Rossisen
Yrke	oppdagar, marineoffiser, faglitterær forfattar, kommandør
Språk	engelsk
Far	John Edward Scott
Mor	Hannah Cuming
Ektefelle	Kathleen Scott
Robert Falcon Scott på Commons

Meldinga om at Scott var død gjorde han til ein britisk helt, ein status som heldt seg i meir enn femti år. Mot slutten av det 20. hundreåret vart statusen meir kontroversiell etter som ekspedisjonane hans vart omskrivne og diskuterte. Kommentatorar i det 21. hundreåret har likevel mest positivt å seie om Scott, og ser på skjebnen til den siste ekspedisjonen som resultat av uheldige omstende.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Robert Falcon Scott» frå Wikipedia på engelsk, den 12. januar 2011.