Stuley
Stuley er ei øy aust for South Uist i Ytre Hebridane langs kysten mellom Loch Eynort og Loch Boisdale. Øya er 0,45 km² stor og det høgaste punktet ligg 40 meter over havet.
| Stuley | |
|---|---|
| Geografi | |
  | |
| Stad | Atlanterhavet |
| Koordinatar | 57°11′24″N 7°14′49″W / 57.19°N 7.247°W |
| Øygruppe | Ytre Hebridane
|
| Areal | 0,45 km²
|
| Høgaste punkt | 40 moh. |
| Administrasjon | |
| Land | Skottland |
| Region | Ytre Hebridane
|
| Demografi | |
| Folketal | 0
|
Geografi og geologi
endreBerggrunnen på øya er intermediær og grunnleggande lewis-gneis med grønaktig farge.[1]
Mellom Stuley og South Uist ligg Stuley Sound. Utanfor austsida ligg tre små holmar - Dubh-Sgeir Mhòr & Dubh-Sgeir Bheag og Glas-Eilean Mòr. Glas-Eilean Beag ligg i vest.
Historie
endreFrå lokale stadnamn som Creag na h-Oraide («preikeklippa» på Stuley) og Creag an t-Sagairt («presteklippa» på South Uist), tyder dette på at øya har ei kyrkjeleg tilknyting, truleg til culdee.
Namnet på øya er av norrønt opphav og tyder «Stulaøya». Stula-namnet finn ein òg att som namnet på eit fjell på South Uist, Stulaval.
Det er aldri registrert busetnad på øya og ho vert i dag nytta som beitemark. Haswell-Smith skriv derimot at spor etter jordbruk og ruinar av sommarfjøs tyder på at øya var eit offer for Highland clearances.[1]
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Stuley» frå Wikipedia på engelsk, den 3. mars 2010.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- ↑ 1,0 1,1 Haswell-Smith, Hamish (2004). The Scottish Islands. Edinburgh: Canongate. ISBN 1841954543.