Terminologi

For vitskapen om omgrep og nemningane deira i eit fagspråk, sjå Terminologilære.

Ein terminologi er settet av alle termane i eit fagområde. Terminologien er ein del av fagspråket, som også har andre trekk, som fraseologi og grammatikk.

Terminologiar kan bli samla og systematiserte i termsamlingar eller fagordbøker, eller dei kan bli uttrykte som ein tesaurus. Som regel blir dei framstilte i fleirspråklege terminologiske databankar. Resultatet blir eit kontrollert vokublar, som er eit viktig grunnlag for fagområdet det gjeld. Ein systematisert fleirspråkleg terminologi gjer det lettare å ha faglege diskusjonar, og det gjer det mogleg å omsetje fagtekst frå eit språk til eit anna.

Ein terminologi som utgjer eit veldefinert sett av termar i eit systematisk tilhøve til kvarandre blir kalla ein nomenklatur.

Standardar

Det finst internasjonale standardar for utarbeidingar av terminologiar. I Tyskland er dette DIN 2342. DIN 2336 definerer korleis terminologiar skal bli bygd opp i ordbøker og terminologiske databankar.

Kjelder

Denne artikkelen bygger på «Terminologie» frå Wikipedia på tysk, den 17. april 2021.

Bakgrunnsstoff

Litteratur

Wilfried Apfalter: Griechische Terminologie. Einführung und Grundwissen für das Philosophiestudium. Alber, Freiburg / München 2019, ISBN 978-3-495-49010-5.
Reiner Arntz; Heribert Picht; Felix Mayer: Einführung in die Terminologiearbeit. 6. Auflage. Olms, Hildesheim / Zürich / New York 2009, ISBN 978-3-487-11553-5.
Peter Dilg, Guido Jüttner: Pharmazeutische Terminologie. Die Fachsprache des Apothekers. Frankfurt am Main 1972.
Michael Gal: Begriff, Definition, Begriffsanalyse. Grundzüge der Terminologie. In: ders., Internationale Politikgeschichte. Konzeption – Grundlagen – Aspekte. Norderstedt 2019, ISBN 978-3-7528-2338-7, S. 159–177.
Suonuuti, Heidi 2015 [2010]: Termlosen. Oslo: Språkrådet.
Eugen Wüster: Einführung in die allgemeine Terminologielehre und terminologische Lexikographie. Ergon, Würzburg, ISBN 3-899-13401-X.

Nettstader