Døgenikt
Døgenikt er eit norsk og dansk uttrykk avleidd av det nedertyske nedsetjande ordet Taugenichts (Taugen (dögen), 'duge', nichts, inkje', altså 'inkjedugande').[1] Det viser til ein doven og udugeleg person, ein lathans eller dagdrivar.[2]
I litteraturen vart ordet ofte nytta, særleg på 1800-talet og inn på 1900-talet, for å karakterisera barnet til gode borgarlege familiar som ikkje slutta seg til familietradisjonane i høve til yrkesval, men kanskje gjekk inn i kunstnariske yrke.
Ei novelle av Joseph von Eichendorff frå 1826 tok for seg døgenikten: Aus dem Leben eines Taugenichts.
Sjå òg endre
Kjelder endre
- ↑ «døgenikt» i Bokmålsordboka.
- ↑ «døgenikt». Store norske leksikon (på norsk). 16. mai 2018.
- Denne artikkelen bygger på «Døgenikt» frå Wikipedia på bokmål, den 4. desember 2018.