Den gamle Mester

Den gamle Mester er eit dikt av Jørgen Moe som handler om det store eiketreet på Krødsherad prestegard. Moe budde på staden frå 1853 til 1863 som kapellan til Olberg kyrkje og dei andre annekskyrkjene i Sigdal soknekall.

«Den gamle Mester» kalla Jørgen Moe eiketreet som framleis står på prestegardsmarka i Krødsherad. Treet blei verna som naturminne i 1914.

Bedagede Mester ! o lær mig kun
At bore Rod i den Klippe,
Som giver den, ene trofaste Grund,
Og aldrigen Ham at slippe;
Og dernæst, som du med din Krones Top,
Daglig at hige og stunde op,
Og drikke fraoven Saften,
Lyset, Livet og Kraften!

Siste verset av diktet.

Diktet vart fyrst trykt i samlinga At hænge paa Juletræet. Nogle faa Digte (1855). Denne vart fire år seinare gjeven ut att under tittelen En liden Julegave. Gammelt og Nyt (1860), med ny, utvida utgåve i 1863.

Det er eiketreet sjølv som rettleier og viser det nausynte av å bygge på «den ene trofaste Grund». Moe forklarer i diktet at det er treet si ordning mellom rotsystem og topp som gjer det i stand til å stå imot stormar.

Den norske komponisten Gunnar Gjerstrøm (1891–1951) har sett melodi til diktet.

Naturvernforbundet kjempa for å få treet som inspirerte diktet freda som noko av det første det gjorde etter at det blei skipa i 1914. Treet blei freda 3. desember 1914.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Den game Mester» frå Wikipedia på bokmål, den 31. oktober 2018.

Bakgrunnsstoff

Den gamle Mester på Wikikilden (frie originaltekstar)

• Den gamle Mester Arkivert 2018-10-31 ved Wayback Machine. ved Naturvernforbundet