Douglas D. Osheroff
Douglas D. Osheroff (fødd 1. august 1945) er ein doktor i fysikk ved Cornell University frå 1973. Osheroff mottok Nobelprisen i fysikk i 1996. Grunngjevinga til Kungliga Vetenskapsakademien for Nobelprisen var oppdaginga av superfluid i helium-3. Han delte prisen med landsmennene David M. Lee og Robert C. Richardson.
| Douglas Dean Osheroff | |||
 Douglas D. Osheroff (bilete i samband med utreiinga av Columbia-ulukka | |||
| Fødd | 1. august 1945 (79 år) Aberdeen i Grays Harbor County i Washington | ||
|---|---|---|---|
| Nasjonalitet | Amerikansk | ||
| Område | Fysikk | ||
| Yrke | fysikar, universitetslærar | ||
| Institusjonar | Bell Labs Stanford University | ||
| Alma mater | California Institute of Technology(B.S.) Cornell University (Ph.D.) | ||
| Doktorgradsrettleiar | David Morris Lee | ||
| Kjend for | Oppdaginga av superfluiditet i helium-3 | ||
| Utmerkingar | Nobelprisen i fysikk (1996) | ||
| Ektefelle | Phyllis Liu-Osheroff | ||
| Medlem | National Academy of Sciences American Academy of Arts and Sciences American Physical Society | ||
På byrjinga av 1970-talet arbeidde Lee, Osheroff og Richardson i lågtemperaturlaboratoriet ved Cornell University. Her oppdaga dei at heliumisotopen helium-3 kan bli superfluid ved ein temperatur som berre ligg rundt to tusendelar av ein grad over det absolutte nullpunktet. Dette superfluide kvantehydrogenet skil seg frå den som vart oppdaga og studert på 1930-talet, og som hadde rundt tusen gonger høgare temperatur enn den normale heliumisotopen helium-4. Den nye forma av helium-3 har særs spesielle eigenskapar som ikkje kan forklarast med klassisk fysikk, men krev kvantefysikkalske forklaringar.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Douglas D. Osheroff» frå Wikipedia på bokmål, den 22. februar 2012.