Eiliv Skard
Eiliv Skard (fødd 19. oktober 1898 i Levanger, død 30. september 1978 i Oslo) var ein norsk akademikar som var professor ved Universitetet i Oslo frå 1934 til 1968, først i klassisk filologi, og frå 1948 i antikkens åndshistorie.
| Eiliv Skard | |||
| Fødd | 19. oktober 1898 | ||
|---|---|---|---|
| Død | 30. september 1978 | ||
| Nasjonalitet | Noreg | ||
| Yrke | lingvist, filolog, klassisk filolog | ||
| Institusjonar | Universitetet i Oslo | ||
| Alma mater | Universitetet i Oslo | ||
Han var fødd i Levanger, men familien flytta i 1901 til Kristiansand, der han voks opp. Han tok artium i 1916, adjunkteksamen i 1922, var gymnaslærar i Hornnes og Orkdal landsgymnas på 1920-talet og vart dr.philos. i 1931.
Skard hadde ei allsidig og omfattande verksemd, både innanfor det akademiske feltet, som lærebokforfattar og som folkeopplysar. Han var medansvarleg for Samlagets serie Klassiske bokverk i norsk umsetjing frå starten av, var medredaktør av Vestens tenkere (3 bind, 1962).
Eiliv Skard skreiv nynorsk. Frå 1930-åra av var han knytt til Oxfordrørsla og MRA.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Eiliv Skard» frå Wikipedia på bokmål, den 9. februar 2013.
Litteratur
endre- Egil Kraggerud: «Eiliv Skard» I: Norsk biografisk leksikon; 2 utg.; bd 8. 2004