Erik Axel Karlfeldt
svensk poet
Erik Axel Karlfeldt, opphavleg Erik Axel Eriksson, (20. juli 1864–8. april 1931), var ein svensk poet og forfattar. Han var fødd i Karlbo i Dalarnas län, og døydde i Stockholm. Erik Axel Karlfeldt var medlem av Svenska Akademien frå 1904, og fast sekretær der frå 1913. I 1931 fekk han Nobelprisen i litteratur posthumt.
Erik Axel Karlfeldt | |
Statsborgarskap | Sverige |
Fødd | 20. juli 1864 Folkärna församling |
Død |
8. april 1931 (66 år) |
Yrke | lyrikar, skribent |
Medlem av | Svenska Akademien |
Ektefelle | Gerda Karlfeldt |
Erik Axel Karlfeldt på Commons |
Utgjevingar
endre- Vildmarks- och kärleksvisor (1895)
- Fridolins visor (1898)
- Fridolins lustgård och Dalmålningar på rim (1901)
- Lustgården
- Nu öppnar nattglim sin krona
- Längtan heter min arvedel
- Dina ögon äro eldar
- Flora och Pomona (1906)
- Flora och Bellona (1918)
- Hösthorn (1927)
Sjå òg
endreBakgrunnsstoff
endre- Erik Axel Karlfeldt på Prosjekt RunebergDenne litteraturartikkelen som har med Sverige å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.