Erik Axel Karlfeldt

Erik Axel Karlfeldt, opphavleg Erik Axel Eriksson, (20. juli 1864–8. april 1931), var ein svensk poet og forfattar. Han var fødd i Karlbo i Dalarnas län, og døydde i Stockholm. Erik Axel Karlfeldt var medlem av Svenska Akademien frå 1904, og fast sekretær der frå 1913. I 1931 fekk han Nobelprisen i litteratur posthumt.

Erik Axel Karlfeldt
Fødd	20. juli 1864 Folkärna församling
Død	8. april 1931 (66 år) Engelbrekt
Yrke	lyrikar, skribent
Ektefelle	Gerda Karlfeldt
Erik Axel Karlfeldt på Commons

Nobelprisen i litteratur
1931

Utgjevingar

• Vildmarks- och kärleksvisor (1895)
• Fridolins visor (1898)
• Fridolins lustgård och Dalmålningar på rim (1901)
  • Lustgården
  • Nu öppnar nattglim sin krona
  • Längtan heter min arvedel
  • Dina ögon äro eldar
• Flora och Pomona (1906)
• Flora och Bellona (1918)
• Hösthorn (1927)

Sjå òg

• Karlfeldtsamfundet

Bakgrunnsstoff

• Erik Axel Karlfeldt på Prosjekt Runeberg
  Denne litteraturartikkelen som har med Sverige å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.