Erling Falk
Erling Falk (12. august 1887–1. august 1940) var ein norsk sosialist og revolusjonær tenkjar, fødd på Hemnesberget. Mellom anna stifta han organisasjonen Mot Dag.
| Erling Falk | |
| Statsborgarskap | Noreg |
| Fødd | 12. august 1887 Hemnesberget |
| Død | |
| Yrke | omsetjar, fagforeiningsleiar |
| Språk | tysk |
| Politisk parti | Arbeidarpartiet, Norges Kommunistiske Parti |
| Medlem av | Mot Dag |
| Far | Jonas Cornelius Falk |
Erling Falk var son av Jonas Cornelius Falk (1844-1915) og Karen Katharina Ellingsen, begge politisk aktive for partiet Venstre; han vald som vararepresentant til Stortinget 1894 og 1897, møtande frå 1897 til 1900, ho som medlem i heradstyret på Hemnesberget frå 1907. Erling Falk gjekk middelskolen i Mosjøen, sidan begynte han å lese til eksamen artium i Stavanger, men han strauk til eksamen i fleire fag, og hausten 1907 reiste han til Amerika. I Chicago kom Erling Falk i kontakt med fagforeininga Industrial Workers of the World.
1918 reiste han attende til Noreg. Her engasjerte han seg i Studentenes kommunistlag, og han var frå starten sentral i arbeidet med å gje ut tidsskriftet Mot Dag. Ved sida av arbeidet i Mot Dag, som både var eit tidsskrift og ein radikal politisk organisasjon, var han drivkraft bak Arbeidernes Aftenskole og bak arbeidet med å gje ut Arbeidernes Leksikon.
I 1935 arbeidde han for at organisasjonen Mot Dag kollektivt skulle melde seg inn i Arbeidarpartiet. Motivasjonen kan ha vore at trugsmålet frå den veksande fascismen gjorde det naudsynt å samle kreftene på venstresida. Men sjølv vart Erling Falk ekskludert frå Arbeidarpartiet. Samstundes vart han sjuk med svulst på hjernen. I 1940 reiste han til Sverige for å bli operert, og i Stockholm døydde han 1. august 1940.
Kjelder
endre- Martin Jøsevold: «Erling Falk - den røde hemnesværing» i Årbok for Helgeland 2007 ISBN 978-82-90148-67-1