Ethelred II av England
Ethelred II (ca. 968–23. april 1016), med tilnamnet «den rådville», var konge av England frå 978 til 1013 og 1014 til 1016. Han arva trona då han var omkring ti år gamal, etter mordet på halvbroren hans, Edvard martyren.
| Ethelred II av England | |||
 | |||
| gamalengelsk | Æþelred | ||
|---|---|---|---|
| Fødd | ca. 967 | ||
| Fødestad | Wessex | ||
| Død | 23. april 1016 | ||
| Dødsstad | London | ||
| Gravstad | Old St Paul's Cathedral | ||
| Gift med | Ælfgifu of York, Emma av Normandie | ||
| Dynasti | Huset Wessex | ||
| Far | Edgar av England | ||
| Mor | Ælfthryth, hustru til Edgar | ||
| Born | Æthelstan Ætheling, Edmund II av England, Eadred Ætheling, Eadwig Ætheling, Edvard vedkjennaren, Alfred Aetheling, Goda av England, Edgar, Edward, Ecgberht (?), Eadgyth, Ælfgifu, Wulfhild, unknown daughter (?), unknown daughter2 (?) | ||
Ifølge William av Malmesbury gjorde Ethelred frå seg i døypefonten då han blei døypt, noko som skal ha ført til at St. Dunstan profeterte at det engelske monarkiet ville bli styrta under styret hans. Denne historia er høgst sannsynleg ein seinare fabrikasjon.
Den engelske forma av kallenamnet «den rådville» er «the Unready», eit ord som i dag tyder «den som ikkje er klar». Men på gamalengelsk tyder det «den som er utan råd», og det er også eit ordspel på namnet Ethelred, som tyder «den som har eit godt råd».
Ethelred fekk minst seksten barn gjennom to ekteskap. Det første var med Ælfgidu, som var dottera til ein ealdorman frå Northumbria, og det andre, inngått i 1002, med Emma av Normandie, som var grandtanta til Vilhelm erobraren. Vilhelm brukte seinare denne slektskapen då han gjorde krav på den engelske trona.
I Snorre Sturlason sine norske kongesoger vert Ethelred kalla «kong Adalråd».
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Ethelred den rådville» frå Wikipedia på bokmål, den 28. mai 2008.