Friedrich Schlegel
Karl Wilhelm Friedrich von Schlegel (10. mars 1772–11. januar 1829) var ein tysk forfattar og filosof. Saman med broren August Wilhelm von Schlegel og Novalis (Friedrich von Hardenberg) var han frontfigur for Jena-romantikken.
Friedrich Schlegel | |
Statsborgarskap | Kongedømet Hannover, Kurfyrstedømet Braunschweig-Lüneburg |
Fødd | 10. mars 1772 Hannover |
Død |
12. januar 1829, 11. januar 1829 (56 år) |
Yrke | filosof, omsetjar, skribent, romanforfattar, litteraturkritikar, universitetslærar, lyrikar, redaktør, historikar, litteraturteoretiker, kunstteoretiker, kunsthistorikar |
Sjanger | essay |
Religion | Den romersk-katolske kyrkja |
Far | Johann Adolf Schlegel |
Ektefelle | Dorothea Schlegel, Dorothea Schlegel |
Friedrich Schlegel på Commons |
Friedrich Schlegel var fødd i Hannover og studerte ei tid jus i Göttingen og i Leipzig. Ganske snøgt gjekk han over til å arbeide som frittståande forfattar og filosof. Særleg var han oppteken av litteraturen. Han er mest kjend for sine tankar om «progressiv universalpoesie» – om «Mischgedicht»et, som han også gjerne kalla det – ein slags altomfattande sjanger, som i seg sjølv var den einaste og beste leia mot å nå det evige i det flyktige. Det er denne indre trongen som knyter Schlegel til det romantiske kunst- og livssynet.
Romantikk er for Schlegel nærare bestemt kjernen i det, som skil seg frå det antikke, og det nyantikke; det klassisistiske og nyklassisistiske – ved ikkje å ha noko eintydig mål eller ideal. Eintydige mål og ideal er uvesentlege for Schlegel, for han er det det som stiler mot det ikkje-eksisterande, det umåtelege og mangleta, kunsten skal streve mot.
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Friedrich Schlegel» frå Wikipedia på dansk, den 11. januar 2019.