Grottobreen
Grottobreen er ein isbre på austkysten av Aleksanderøya i Antarktis, som flyt aust og ut i George VI Sound mellom Belemnite Point og Ablation Point. Han er 9 km lang, 5,5 km brei der han flyt ut frå kystfjella, og 13 km brei ved munningen. Han vart først fotografert frå lufta den 23. november 1935 av Lincoln Ellsworth og kartlagd frå desse bileta av W.L.G. Joerg. Han vart grovt kartlagd i 1936 av British Graham Land Expedition og kartlagd på ny i 1949 av Falkland Islands Dependencies Survey (FIDS). Isbreen fekk dette namnet frå FIDS fordi ein sledehund vart berga frå ein bresprekk på denne breen.[1]
| Grottobreen | |||
| isbre | |||
| Land |  Antarktis
| ||
|---|---|---|---|
| Stad | Aleksanderøya | ||
| - koordinatar | 70°45′S 68°35′W / 70.750°S 68.583°W | ||
| Lengd | 9 km | ||
| Administrert under | Antarktistraktaten | ||
 Grottobreen 70°45′00″S 68°35′00″W / 70.75°S 68.5833°W | |||
  Grottobreen (Antarktis)
| |||
Sjå òg
endreKjelder
endre- ↑ «Grotto Glacier». Geographic Names Information System. United States Geological Survey, United States Department of the Interior. Henta 21. oktober 2012.
Denne artikkelen inneheld stoff som er offentleg eige frå United States Geological Survey-artikkelen «Grottobreen» (innhald frå Geographic Names Information System).