Serenade nr. 7 av Mozart

Serenade for orkester i D-dur, K. 250, populært kalla Haffnerserenaden, er ein serenade av Wolfgang Amadeus Mozart kalla opp etter Haffnerfamilien. Venen til Mozart, Sigmund Haffner den yngre, bestilte serenaden for å nyttast i festlegheitane før bryllaupet til syster hans Marie Elisabeth Haffner og hennar Franz Xaver Spaeth. Serenaden vart først spelt 21. juli 1776, kvelden før bryllaupet. Verket har åtte satsar:

• I. Allegro maestoso - Allegro molto
• II. Andante
• III. Menuetto
• IV. Rondeau: Allegro
• V. Menuetto galante
• VI. Andante
• VII. Menuetto
• VIII. Adagio - Allegro assai

Serenade nr. 7
Haffnerserenaden

K. 250 Serenade av Wolfgang Amadeus Mozart
Sjanger	Orkestermusikk
Periode	Wienerklassisismen
Komponert	1776
Urframføring	21. juli 1776
Typisk lengd	53:23
Satsar/akter	8
Toneart	D-dur

Den andre, tredje og fjerde satsen er dominert av solofiolinar. Rondoen (fjerde satsen) har vorte arrangert for solofiolin og vert nytta som eit populært virtuosstykke.

Ei typisk framføring varer 55 minuttar.

Sjå òg

• Haffnersymfonien, K. 385, eit anna stykke bestilt av Haffner

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Serenade No. 7 (Mozart)» frå Wikipedia på engelsk, den 1. mars 2012.

Bakgrunnsstoff

• Serenade in D KV 250: partitur og kritisk rapport (tysk) i Neue Mozart-Ausgabe
• Program notes on the Haffner Serenade for its performance by the New York Philharmonic