Jonas Lie

Jonas Lie (6. november 1833–5. juli 1908) var ein norsk forfattar fødd på Modum. Lie er saman med Bjørnstjerne Bjørnson, Alexander Kielland og Henrik Ibsen, kjend som ein av dei fire store forfattarane frå tidsepoken realismen.

Jonas Lie
Statsborgarskap	Noreg
Fødd	6. november 1833 Hokksund
Død	5. juli 1908 (74 år) Sandvika
Yrke	forfattar, journalist, advokat
Språk	norsk
Medlem av	Kungliga Vetenskaps- och Vitterhetssamhället i Göteborg, Norsk Kvinnesaksforening
Far	Mons Lie
Ektefelle	Thomasine Lie
Jonas Lie på Commons

Kabinettkort

Foto: Albin/Nasjonalbibliotekets arkiv

Han debuterte med diktsamlinga Digte i 1866, og gjennom 40 år skreiv han tjue romanar, seks skodespel, fire bind med forteljingar og eventyr og to diktsamlingar.

Den 21. januar 1904 utnemnde kongen Jonas Lie til storkrossen av St. Olavs Orden for utmerkt verksemd som diktar.

Utgjevingar

• Digte (1866)
• Den Fremsynte (1870)
• Tremasteren Fremtiden (1872)
• Fortællinger og Skildringer fra Norge (1872)
• Lodsen og hans Hustru (1874)
• Faustina Strozzi (1875)
• Thomas Ross (1878)
• Adam Schrader (1879)
• Grabows Kat (1880)
• Drammen og vakre historier derfra (1880)
• Rutland (1880)
• Gaa Paa! (1882)
• Livsslaven (1883)
• Familien paa Gilje (1883)
• En Malstrøm (1884)
• Otte Fortællinger (1885)
• Kommandørens Døtre (1886)
• Et Samliv (1887)
• Majsa-Jons (1888)
• Digte (1889)
• Onde Magter (1890)
• Trold (1891)
• Hunnørnen (1892)
• Niobe (1893)
• Lystige Koner (1894)
• Naar Sol gaar ned (1895)
• Dyre Rein (1896)
• Lindelin (1897)
• Faste Forland (1899)
• Wullfie og Compani (1900)
• Naar Jerntæppet falder (1901)
• Ulfvungerne (1903)
• Østenfor Sol, vestenfor Maane og bagom Babylons Taarn! (1905)
• Havets Fantasier (posthum utgjeving, 1909)

Denne litteraturartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.