Joseph Caillaux

Joseph-Marie-Auguste Caillaux (30. mars 1863–22. november 1944) var ein framståande sosialradikal politikar i den tredje franske republikken. Han var Président du Conseil (statsminister) i 1911-1912 og finansminister i fleire periodar. Han blei seinare dømd for landsforræderi for å ha ivra for å forhandla fram fred med Tyskland under første verdskrigen. Caillaux er også kjend frå Caillaux-saka, der kona hans, Henriette Caillaux, drap ein avisredaktør i 1914.

Joseph Caillaux
Fødd	Joseph-Marie–Auguste Caillaux 30. mars 1863 Le Mans
Død	22. november 1944 (81 år)
Statsborgar av	Frankrike
Parti	Parti radical
Yrke	politikar
Utdanna ved	Lycée Condorcet
Far	Eugène Caillaux
Ektefelle	Henriette Caillaux
Verv	Président du Conseil (statsminister) 27. juni 1911–11. januar 1912
Føregangar	Ernest Monis
Etterfylgjar	Raymond Poincaré
Alle verv	generalrådsmedlem (Sarthe, 1914–1919) statsminister (1911–1912) senator i Frankrikes fjerde republikk (1925–1944) parlamentsmedlem i Frankrike (1898–1902) parlamentsmedlem i Frankrike (1902–1906) parlamentsmedlem i Frankrike (1906–1910) parlamentsmedlem i Frankrike (1910–1914) parlamentsmedlem i Frankrike (1914–1919) generalrådsmedlem (Sarthe, 1925–1940)

Caillaux var fødd i Le Mans og utdanna seg som jurist. Han var finansminister i tre regjeringar før han frå 1911–12 var statsminister, mellom anna under Agadir-krisa. Deretter var han på ny finansminister.

Joseph Caillaux var krigsmotstandar, og blei i 1917 anklaga for å gå Tysklands ærend. Han blei arrestert i 1918 og dømt av det franske senatet til tre års fengsel og 10 års tap av statsborgarrettar. Han fekk amnesti i 1924. Caillaux blei vald til senator i 1924 og var tre gonger finansminister i kortare tidsrom. I åra før andre verdskrigen var Caillaux ein av dei mest aktive motstandarane mot folkefronten og bidrog til å styrta regjeringa til Léon Blum i 1937.

Kjelder

• «Joseph Marie Auguste Caillaux» (14. februar 2009), Store norske leksikon. Fri artikkel henta 8. juli 2014.