Jupitermånen Himalia
Himalia er ein jupitermåne som vart sett for første gong den 4. desember 1904 av Charles Dillon Perrine, som observerte han frå Lick-observatoriet i California. Etter oppdaginga vart månen formelt kalla for Jupiter VI, og også Hestia etter åregudinna Hestia. Først i 1975 fekk han sitt noverande namn etter nymfa Himalia, som ifølgje gresk mytologi fekk tre søner med Zevs.
Himalia fotografert av Cassini-sonden | |
Oppdaging[1] | |
---|---|
Oppdaga av | Charles Dillon Perrine |
Oppdagingsdato | 4. desember 1904 |
Baneskildring[2] | |
11 461 000 km | |
Eksentrisitet | 0,1623 |
250,56 dagar | |
Banehelling | 27,496° |
Satellitt av | Jupiter |
Fysiske eigenskapar | |
Snittdiameter | 170,0 km (om albedoen er 0,04)[2] |
90 792,03 km²[2] | |
Masse | 6,7440 × 1018 kg[2] |
2,6 g/cm³[2] | |
0,062 m/s²[2] | |
370 km/t[2] | |
7,782 timar | |
Albedo | 0,03 (synleg geometrisk)[3] |
På veg mot Planeten Saturn, tok romsonden Cassini den 19. desember 2000 eit grovkorna bilete av Himalia, men dessverre gjorde avstanden det umogleg å avsløre overflatedetaljar på den mørke kloden. Ein trur at månen består av klippemateriale og i mindre grad is.
Himalia er det største medlemmen av ei underinndeling av Jupiter sine månar som vert kalla Himalia-gruppa, alle med ein avstand på 11 til 13 millionar kilometer til Jupiter, og med banehellingar rundt 27,5 grader.
Kjelder
endre- ↑ Planet and Satellite Names and Discoverers - Gazetteer of Planetary Nomenclature
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Himalia: Facts & Figures - NASA Solar System Exploration
- ↑ Jovian Satellite Fact Sheet - NSSDC