Karl Alexander Müller

Karl Alexander Müller (20. april 1927–9. januar 2023) var ein sveitsisk fysikar. Müller mottok Nobelprisen i fysikk i 1987, saman med Johannes Georg Bednorz, «for oppdaginga deira av eit superleiande oksid i keramisk materiale».

Karl Alexander Müller
Alex Müller i 2001.
Fødd	20. april 1927 Basel
Død	9. januar 2023 Zürich
Nasjonalitet	Sveitsisk
Område	fysikk
Yrke	fysikar, universitetslærar
Institusjonar	Universitetet i Zürich IBM Research – Zurich
Alma mater	ETH Zürich
Kjend for	Høgtemperatur-superleiar
Medlem	Det saksiske vitenskapsakademiet National Academy of Sciences Det polske vitenskapsakademi Det russiske vitskapsakademiet Slovenias akademi for vitenskap og kunst

Müller vart utdanna frå Eidgenössische Technische Hochschule Zürich, og var lektor ved Universität Zurich fram til han i 1963 vart tilsett ved IBMs forskingssenter i Rüschlikon. Her jobba han fram til han gjekk av med pensjon, og dreiv spesielt med låge temperaturar, mellom anna varmeleiingseigenskane til oksidsambindingar.

Verk

• (med J.G. Bednorz): Possible High T_c Superconductivity in the Ba-La-Cu-O System. I: Zeitschrift für Physik. B: Condensed matter bind 64 (1986) s. 189–193. ISSN 0722-3277. (Volltext).
• Paramagnetische Resonanz von Fe³⁺ in SrTiO₃ Einkristallen. Diss. ETH Zürich 1958. (Abstract).

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Karl Alexander Müller» frå Wikipedia på bokmål, den 22. februar 2012.