Karl VII av Det tysk-romerske riket
Karl VII Albrecht (fødd 6. august 1697 i Brussel, død 20. januar 1745 i München) av huset Wittelsbach var kurfyrste av Bayern og tysk-romersk keisar frå 24. januar 1742 til han døydde i München i 1745.
Karl VII av Det tysk-romerske riket | |
Statsborgarskap | Det tysk-romerske riket |
Fødd | 6. august 1697 Brussel |
Død |
20. januar 1745 (47 år) |
Yrke | monark |
Språk | tysk |
Tittel | Kurfyrste av Bayern |
Periode | 1726-1745 |
Føregangar | Maximilian II Emanuel |
Etterfylgjar | Maximilian III Josef |
Tittel | Konge av Böhmen |
Periode | 1741-1743 |
Føregangar | Karl VI |
Etterfylgjar | Maria Teresia |
Tittel | Konge av Tyskland og tysk-romersk keisar |
Føregangar | Karl VI |
Etterfylgjar | Frans I |
Religion | Den romersk-katolske kyrkja |
Far | Maximilian II Emanuel av Bayern |
Mor | Teresa Kunegunda Sobieska |
Ektefelle | Maria Amalia av Østerrike |
Partnar | Maria Anna Josepha, Gräfin Fugger zu Kirchberg, Maria Caroline Charlotte von Ingenheim |
Karl VII av Det tysk-romerske riket på Commons |
Han var son av kurfyrste Maximilian II Emanuel av Bayern. Familien hans vart splitta under den spanske arvefølgjekrigen og var i mange år i husarrest i Austerrike. Først i 1715 vart familien gjenforeint. Bror hans Klemens August av Bayern, seinare erkebiskop og kurfyrste av Köln, som i hovudsak støtta Habsburg-Lothringen gjennom Habsburg-suksesjonane, støtta broren og krona han personleg som tysk-romersk keisar i Frankfurt am Main.
Denne historieartikkelen som har med Tyskland å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.